има (гл.) - сплав (имн.)

Тогаш забележувам дека на сплавот се сонча една гола личност, и почнувам да викам „Помош!“, а таа ме погледнува, си ја отстранува косата од лицето и ми подава рака, но иако се давам, мене ми е страв да ја прифатам нејзината рака затоа што личноста е ТАА.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Крај нивната плажа тие имаат сплав за пливање и во мојот сон јас пливам кон сплавот, но тој постојано се оддалечува до моментот кога го гледам далеку во водите, а јас сум толку уморна што ако не стигнам до него, ќе се удавам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„До бога, Џул, тоа е морничаво.“ „Сонував како ти и јас се наоѓаме на плажа и ти ни носиш кренвишли, но си заборавил да земеш сенф, па мораш да се вратиш до трафиката.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)