има (гл.) - сила (имн.)

Во воз на влеча немаше плата сметки се редат, фамилија страда извршител крвник тропна на врата кај има сила не барај правда Роди се човек роб биди животот мачен од лопови, гниди секое лето на одмор на Вардар секоја зима на маса со ајвар Пуста да остане економска криза реши да земе иселеничка виза партали собра во Канада слета татковино курво, децата ги еба
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
И колку што може, колку што има сила, го повлече надолу.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сѐ уште има сила да го задржи веќе мртвото тело на противникот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со колата возев 120, 130, и 150 км на час. Не можев повеќе а тоа ќе го сторев ако колата имаше сили и за поголема брзина.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Го победив злото зошто имав сила да простам на земјата заради љубовта кон тебе, Господе.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
И самиот присилно влезен во механизмот на жртвувањето, најден под пресијата на најсилното преобраќање во сталинистичката идеологија, имав сили и мноштво аргументи да размислувам за огромната моќ на приспособувањето на институцијата на жртвувањето во повеќе облици и спреги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но дали имаше сила која беше над Централата? Дали тоа беше Водачот?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Чу само душата како го моли нешто И коските како му крцкаат И имаше сила само да види Ѕвездите врз него – блиску, Марија – отаде ѕвездите...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Свети целиот како мојов ибрик зашто имал сила да ми подари роб!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Овој се вцрви, но сега имаше сили да признае.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кој си ја има силата си прави, а вие ништо не можете ни да сторите ни да направите.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ред е да се јавиме, да се развеселиме, гордо да наздравиме, пред да се разделиме: „Се здружиле сон и јаве- еден момчак станал славен!“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
А момчакот тогаш рекол: „Не сум зрно од бел пилав, ни некакво тровче меко, волшебничка имам сила...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Кризата заврши. Сега имам сила за двајцата.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Е, дури сега никој нема да те сопре. Сега имаш сила како Херкулес. Неуништива. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Крај е на летото, но уште има сила да припекува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Наеднаш во него зовре гнасењето кон таа кобна муцка и тој сега мораше да стори сѐ, за што имаше сили, само да го испади од тука.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Имаше сили уште колку да ја отвори вратата и да се отпушти на леглото.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тогаш Корец почувствува дека е време да го активира знаењето стекнато на високите рабински студии, неговата реторичка вештина со која владееше врвно и која, знаеше, имаше сила да поведе колку и да заведе: „Мој сон е, учителу, конечното остварување на спој меѓу одамна поделеното западно и источно еврејство, големата унија што ќе нѐ сплоти во единствена нација, во нацијата на одново собраниот Израил”.  Погледот на Апфелблум се спитоми.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ридот Цион е мајката на Израил, Ерусалим е центарот на светот, можеби е ова времето кога вековно прогонетите, страдната дијаспора, вековно расеаниот Израил конечно ќе се врати кон матицата, барем духовно обединет околу неа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Видот на луѓето имал сила да наголемува: секое влакненце на крвавото лице, од увото до гркланот, имало свој правец, своја боја, свое движење.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Човекот и со десет животи ќе бил веќе мртов, и со дваесет, и со повеќе, но продолжувало.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се распрашуваше за старецот Костадин дали има сили да издржи, велеше Уште малку, додека да се присоберат вагони по земјава и додека да се донесат дотука!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Само тој што ја има силата да ги претвори во живот моите, твоите, нашите надежи.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Вечерта, додека вечераа под слабата светлина во одајчето Чана прво го искара Дончо дека иако има сила и снага на големо дете, не треба да заборава дека е во седмата и дека оваа есен ќе треба, заедно со Пела на Пелагија, да појдат на школо и таму, седејќи на кареклите, да го учат животот.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Исплашен, посака да потрча дома, но едвај имаше сила да оди.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
А врховна потреба е да се знае дека кајшто има сила нема правдина И уште да се запамети дека е правосилна онаа народната Дека се рече ли кучето бесно е си останува бесно што и да стори отпосле Од друга страна и меѓу самите Словени мнозина знаат Дека и Словените и пансловените не се китки за мирисање И дека особено тешко се ослободуваат од стари соништа
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Чувствувам дека не ќе имам сили да се сретнам со Младичот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)