има (гл.) - село (имн.)

- Таму – и велам на сопругата - имало село и Долно Вишомо се викало и под високите дабови што се гледаат, е црквата Св. Петка.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Имаше села, цели краишта само со наши луѓе и не сакаат да слушаат на грчки.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Најпрвин таа почна со претреси по куќите: го собра скриеното оружје, а потоа се зафати со евиденција: колку жители има селото; како се чувствуваат: Срби, Бугари, Грци, Македонци; колку има: слепи, глуви, сакати, неми, мрднати.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)