има (гл.) - просо (имн.)

Многу умен треба да је тој чоек, татко - му рекло девојчето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ха, кај има просо во таа нива - му рекол Лалата на чоекот - тоа го изел стопанот уште од летоска.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Дури не излезам пред царо, честита царице - је рекол чоекот - да се пресудам, не му го давам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)