има (гл.) - пожар (имн.)

Таму и отаде ридиштата како да има пожар над кој гори целиот небосклон.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мислев дека имаме пожар.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Таа е личност со која убаво можеш да разговараш. „Осигуран ли е?“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Исто како и пожарите. Брат ми имаше пожар во таксито.“ „Стварно! Види, мајката!“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Повреди ли некого?“ „Направени се од слама. Затоа седиштата толку лесно се запалиле.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Имаше пожар во таксито на брат ми.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Некој одзади оставил запалена пура или цигара. Изгоре како ништо.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Оваа е фина жена. Седи со нас, душичке, ми вели и ми раскажува за Тексашките урагани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И после тоа мораш да одиш пешки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Што?” „Брат ми вози такси и некој предизвикал пожар на задното седиште.“ „Стварно! Види, мајката!“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)