има (гл.) - пат (имн.)

- Можеби има пат, - рече Барбут- бег.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ќе бидеме богати и веќе не ќе тргуваме со магла и чад.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
„По кој закон?“ „По тој што и порано тука имало пат...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Грета: О, не! Сто пати сум ти кажала дека те сакам само тебе!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Оној што може да подигне 200 кила секогаш ќе го има патот до моето срце!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но, се покажа дека за мене се уште има пат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Но таа има пат што води низ пештери кон водената кула која се наоѓа на брегот од реката.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Велат - идеално место - има пат до таму, а геолошките истражувања укажуваат дека не би се загадувале подземните води.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Нешто како да ми шепна на уво: бегај, Јоне, дури имаш пат за бегање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)