има (гл.) - лист (имн.)

Една друга девојка понекогаш повторуваше: „Моите соништа имаат листови и гранки, моите соништа имаат стебло и кора, моите соништа имаат цветови и корења…
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Моите соништа се дрвја, или можеби дрвјата се мои соништа.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Ќе има, реков. - Ќе има ливчиња, а од цветовите ќе се родат праски. Сето тоа ќе биде твое.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ќе има лисја гората, ама ќе и бидат нови.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)