Таа се поврзува со турбо-фолк феноменот во популарната музика која ги содржи сите горе наведени карактеристики.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Меѓутоа, ако се погледне низ перспективата на една теориска ориентација која се труди да ја надмине хиерархијата на вкусот и приматот на „естетскиот поглед“, испаѓа дека дури и таквата продукција има значење, бидејќи ни зборува многу нешта за социо- економската состојба како и за колективното несвесно, коишто, инаку, тешко продираат во кодираниот и кодификуван јазик на „високата Уметност“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
За нас караницата меѓу Тито и Сталин имаше значење доколку имаше врска со нашите кози, посебно со нашата Сталинка.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Не знам колку има значење, но гледам дека не е и без никакво значење што потекнуваш од онаа страна на реката, од местото на познатите крвави гумниња на кои со години вршеле твоите Кочови предци?“
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Вирчето вода долу за мене имаше значења, што за другите ги немаше.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Твојата омраза е немоќна, божјата, само, има значење на пепел и црнина...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
- Јона, Јона, веднаш до земјата на омразата е и земјата на правдата и не е твое да мразиш, Јона, туку да слушаш.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Правиот кончето мора да има значење на хиероглиф, тој не смее да формулира некаква општопозната морална поука, туку мора - Тезауро тоа го вели повеќе пати - упорно да се наоѓа во полутемнината на пророштвото.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Множество од еротски детали меѓу него и Рози му се појавуваа во имагинацијата - интимности кои за него имаа значење и квалитет на побожни тајни.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Повторно испушти еден од оние крикови во кои имаше значење, од кои Милан сфати дека мачорот беше вознемирен заедно со него.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Но имаат значење за оној свет, невидлив за нас.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И зарем не рековме со тоа: гласовите способни се да имаат значења ненасетени?“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Делумно секој термин е дефиниран и/или има значење во однос на опозитниот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Западните јазици секогаш биле структурирани во однос на дихотомии или поларитети: предвидливо/ непредвидливо, волно/неволно, машко/женско; говор/пишување, присуство/отсуство, проблем/ решение и така натаму.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но, бидејќи таквите артефакти се, транспарентно, очигледно, неспорно кодирани за род и за сексуалност – и бидејќи нивните сексуални и обродени значења ни се доволно јасни што не ни е тешко да се однесуваме сходно на нивното препознавање, да си ги искажеме внатрешните реакции, привлечноста или одбивноста – уште почудно е што ни е толку тешко конкретно да ги наведеме тие значења.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Инаку не би ни претставувал формална поставка – барем не во перцепцијата на множеството човечки субјекти.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Има нешто благо чудно уште во фактот дека културните облици и дејности и артефакти имаат значења што имплицираат род и сексуалност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Уште повеќе збунува нашата немоќ да ги одговориме, па дури и да ги разбереме основите на таа тешкотија да ги одговориме.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во фризурата се работи за нешто.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Инаку би бил неред, проста безредност, истовремено безоблична и безначајна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не само тоа што збунуваат самите прашања.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Само кога стилот има значење, само кога се работи за нешто, само тогаш се бележи како стил, односно како конкретен стил.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Смислата на нејзиното постоење беше да постои за татко ѝ , дури и самото пловење со гондолата за неа имаше значење само ако можеше нему да му го раскаже.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Зигмунд предложи да појдеме до Палацо Дукале, или во црквата Сан Лазаро или во музејот Кверини-Стампалија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Друг охриѓанец, Димица, 124 се подвизува во Грција и за него има значење историјата на Македонија само до нејзиното завојување од Римјаните.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Од сите ексцентричности на египетската лексика најизвонредна е можеби онаа, покрај зборовите коишто во себе обединуваат спротивставени значења, која во себе содржи сложени зборови во кои две реченици со спротивно значење се обединети во еден композитум кој го има значењето на само еден од неговите два члена кои го конституираат.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Останав да стојам без движење и без сили да се соочам со тајната што можела да му биде позната на некој веќе покоен чиј живот можел да има значење токму заради она што било и што е во него; куп безвредни книжни пари со восочен лик на некој монарх, записи и стари писма, чеиз и неразделиплен невестински фустан, секира на злосторство, фајанс, сребро, часовник со мртво време во механизмот, некаков пергамент, ферман акт на судбина, библија под черупка за клетва на непознати заговорници, ограбени тасови и кандила од наш западен манстир, суво ерусалимско свето дрвце, зографски платна, книги, алати, ископано, камено торзо од Стоби, шандани, присокриено брашно во некоја гладна година, мошти на лажен светец, трговски тефтери, бројници, ретки ткаенини, поскурници и дрвени распетија, беговски појас под јатаган, билје, мелеми, збирка на инсекти, коски, гниеж и претчувства, една невидена и невидлива магија, но таа, во допир со живиот свет, ќе го изгуби значењето и ќе не осиромаши за една загатливост.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
[Следува дека односот помеѓу конструктите не може да се разгледува со помош на бинарната логика]; да се користи бинарната логика всушност значи да се исфрли третиот [генерички] поим, позадинската генеричка природа и да се третира биполарниот контраст како тој да може да се појави и да има значење и во изолација.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Кога ќе ѝ соопштев дека останувам, се снаоѓаше некако, по Андон Клековски ќе ми испратеше нешто за јадење, за макнување, за да не гладувам, или ќе ми испратеше некаква наметка, џемпер или појас за половината, за да не настинам, или било што ќе ми испратеше како да ми испраќаше некаков абер, можеби знак дека таа постои затоа што јас постојам и дека тоа за неа има значење и дека тоа и за мене би требало да е така.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Звукот има значење само за Павлов!
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Дека трите етапи на Хичкоковиот опус се преклопуваат со трите етапи на „општествено- потребното значење” на граѓанското општество се забележува во варијациите на темата „39 скалила”: - во првиот филм, „39 скалила”, јунакот е типичен „автономен индивидуум” и неговата авантура има значење на судир на индивидуумот на чија што страна е вистината, со расипаното, заслепено и т.н. општество: индивидуумот победува затоа што собира доволно сили и снаодливост да истрае на своето, наспроти мислењето на околината - дилема што преовладува во филмот, зашто тоа е типичната дилема на протестантската етика; - во „Саботер” јунакот е сосем „хетерономен” индивидуум; непосредно е преземена истата метода на судир на со вина обележаниот јунак со околината, но тежиштето е инакво: верниот на Институцијата индивидуум е виновен - не заради вината на Институцијата туку највеќе заради вината на елитистичко-индивидуалистичките непријатели на Институцијата - виновен е и целото негово дејствување е насочено кон повторното воспоставување на хармонијата со Институцијата, со владеачкото општествено уредување;
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Според овој поим, знакот е составен од два аспекта: означител (односно, физичка ознака) и означено (концептот што го изразува).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој припаѓа на фамилијата зборови бои (црвено, зелено, сино, ...) и она што го прави да значи црвено е точно тоа што не значи зелено, сино, итн. Слично е и за „сино“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Јас ќе расправам за два од нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дерида дава одговор на ова прашање со помош на една критика на структуралистичките теории на значење, особено на теоријата на Сосир.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Следното прашање е очигледно: Ако нештата немаат значење благодарение на означувањето на трансценденталните означени, како тие имаат значење?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дерида ни даде едно објаснување на јазикот, за тоа како тој има значење, а како не.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој забележува дека фразите доаѓаат во фамилии, често бинарни фамилии, и тврди дека една фраза го има своето значење благодарение на нејзината поврзаност со останатите фрази од таа фамилија, и, особено, поради нејзиното разликувачко место во фамилијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Или, отстранувајќи го велот на циркуларност, можеме да кажеме: секој од зборовите во фамилијата има значење благодарение на неговата мрежа од релации на спротиставеност со останатите членови од фамилијата, односно, неговата разлика од нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кратиловиот проблем По ова кратко запирање при обиколката на гледиштата на Дерида, да се осврнеме на нивната самореферентност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
4 Веќе структурализмот го отфрла гледиштето дека една фраза има значење благодарение на тоа што го изразува самиот поим како таков.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога Дерида ја одрекува присутноста тој го одрекува постоењето на некакви ентитети што засновуваат значење, затоа што или самите ентитети не постојат или, ако постојат, тие не можат да функционираат на бараниот начин. 58 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сега бериќетот има значење и постигања во учењето и на работното место.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)