Но според понапред раскажаните преданија, ете, не успеале и да се испазат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Настанети на Чауле, заради прегледноста, бездруго имале задача ако не за да пазат на патот од Стоби за Хераклеја, тоа себеси да се пазат од честите завојувачи кои, по него, по патот, нагрнувале на југ, спрема Битола и спрема Солун, и оттаму, по Виа Егнација и по море, спрема Азија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во 1917-та, кога низ Потковицата помина казнениот полк на полковникот Иванов, кој имаше задача да ги истреби од сета Македонија Србите и србоманите, дали на грешка, војниците се правдаа на грешка, или за одмазда, Крсте одбил да убие некој српски четник од поречките села, ги убија Султана и неговиот син, Јован се викаше детулето.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Основната задача на мисијата била да ги координира акциите на силите на отпорот против непријателот.25 Покрај прибирањето на технички, воени известување за распоредот, силата и вооружувањето на оскините сили, членовите на мисијата имале задача “да стапат во врска, да осознаат и да известат за сите елементи во Југославија кои даваат отпор на непријателот, без разлика на националноста, на верските или политичките убедувања“.26 Основната задача на мисијата била да се поврзе со штабот на Дража Михајловиќ.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во борбата против модерниот свет на униформирањето, постмодерната има задача да овозможи осознавање на неструктуираното, да го создаде сѐ уште невиденото, да ги обликува објектите во духот на настаните.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ураганот навистина се случил, и сигналниот вод на мојот пријател навистина ја имал задачата опишана во приказната.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
П.Манџулов, кој имал задача да се префрли во Турција и на пругата Ксанти- Солун да изврши диверзија, исто така не успеал. Се вратил во Пловдив и чекал.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
На 1 мај бил фатен со пакет динамит некојси млад Бугарин, кој имал задача, “согласно неговото признание“, да го минира грчкиот конзулат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Марша секогаш имаше задачи за него.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
„Точно е, јас сум неговиот професор и имам задача да поставувам прашања и ништо повеќе.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но вие сте повиканите што одредуваат колку се снаоѓам во оваа улога?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А потоа, и неговата додатна дилема што мене ме развеселува а него, веројатно дефинитивно го дотепува; она сладникаво но и горчливо прашање, што самиот тој со тивок глас си го поставува: „Дали навистина ќе ја довршам со успех задачава, и како ќе ме наградат ако ги совладам безвредните тешкотии?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И веќе земските четници ги поседнаа Чебренскиот Мост и оној на светецот на Црна, кои имаа задача со оружје да ги бранат и веднаш да му соопштат на Димитрија во Пешта ако се појават таму Турци и ако сакаат да ја преминат реката.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Дење преку реката се пукаше, се водеше борба.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога бевме во Манастирци, нашата прва чета, нѐ однесоа преку Црна Река со кајче.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Но кога дојде нејзиниот син сфатив дека се работи за мојот школски другар од Марен, Маренецот, идека мајка му има задача да изигра улога на посредник.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Ние имавме задача да напаѓаме само ноќе, зашто дење бевме изложени на опасност.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Од таа страна имавме задача да ги напаѓаме Германците.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Тој имаше задача, на болните да им ги дели убавите алуминиумски порции, што и го извршуваше, мошне успешно.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тогаш Миша го виде својот познаник, Васја-самурајот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)