има (гл.) - врева (имн.)

Во пролет не е тивко. Во мај има врева, еден немир.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
„Од каде знаеш?“ „Ноќеска имаше врева по скалите.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ќе има врева, си рековме во себе.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)