Но, со тоа што упатуваат на кампот, сепак, признаваат дека се вклучени во културна и естетска практика што им е карактеристична на геј-мажите, дека се подготвени да се впуштат во конкретен однос со филмот, однос кој им е наменет ним од страна на машката геј-култура, како и дека имаат волја да заземат став кој на некое рамниште го разбираат како претставителен за еден изразито машки геј-стил на културно дисидентство, машки геј-стил на отпор кон прифатените главнотековни вредности.187
Од што се состојат тој однос и тој стил?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не сакам седативи. Не сум купче протоплазма. Имам волја и разум и ја преземам одговорноста за својот живот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)