има (гл.) - адет (имн.)

Во тие два вечера момчето од старио што го врати од планина, никако не прогоорило со старио.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ќосето имало адет секога да излегвит и да стоит на големата врата од водејнцата, за да чекат мушчерии и да видит да не идит некој со жито да мелит брашно, та да го подмамит за да влезит во негоата водејнца.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Во старо време имало адет во едно царство, откоа ќе остареел чоек многу и не ќе можел веќе да работи, да го однесат на една планина за тамо да умри од глад.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
К'ј да ти најда сега брашно? И се потскарале.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа зеле заповеста царцка, сите беа се собрале кај царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
XI Татко си имаше адет, во помирните времиња, да им се препушти на своите мали страсти - покерот и таблата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко ми станал, излегол од крастајцата, собрал од јазот тоарите хазна и си ошол дома, та се сторил ногу богат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)