има (гл.) - му (зам.)

Едгар Морен, оваа состојба на месијанска идентификација на вечниот суверен со правото на владеење над судбината на народот, овој вид на делириум во владеењето, го толкува како нарушена психолошка визија на суверенот, блиска до митската интерпретација на власта од страна на вечниот владетел, особено во годините на залезот на животот, кога конечно смета дека власта која ја има му иде од далеку и оти му е доверена од бога и дека само пред него треба да одговара!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Плус, бараме нов момок, оти овој шо го имавме му помагал на Томето – разнесвал љубовни писма.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Стравот е постар од песната, но во тоа е и големата предност на животот кој го бранам: сѐ што имав му го завештав нему, сѐ што можев направив за него и сосем природно е јас да го бранам него а не неговата сенка.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Еден ден, кога си дошол дома, детенцето што го имаа му било болно, а тој пијан легнал и заспал.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)