„Маргина“ ќе настојува да се занимава и со творечки форми кои овде (во Македонија) до сега немале никаков простор; на пример, во литературата, научната фантастика (низ преводи на врвни имиња: Бредбери, Гибсон, Силвербег, Балард...) или криминалистичкиот жанр (авторите како што се Хемет, Чендлер или Ле Каре денес се изучуваат во сите светски работилници за креативно пишување!)...
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Тој никако не треба да се сфаќа како претставителен за целата геј-култура, а не го ни отсликува целиот опсег на субјективитетот на геј-мажите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Рецитаторите и литератите подготвија извадоци од творбите на писателката што ги изучуваат во наставата по мајчин јазик: Топлата прегратка на Гоцевата мајка, Ѕидовите на Пела, Милосија, Водоскоци, Скалила.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Сите тие ликови треба да се изучуваат во нивната особеност за да се разоткрие тајната на нивната геј-привлечност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но подробностите на нивната отелотвореност и на нивната ѕвезденост (или чудовишност) се сосема различни, а тие разлики се важни.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Така на Имотот останаа да живеат, пак под закрила на Началството и под закрила на луѓето што работеа на Имотот, двете најмалечките, Неделко и Тоде, зашто постарото од нив, Петар Младенов Акиноски, беше испратено во Бугарија, во Софија, за да се изучи во тамошното воено училиште за офицер.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Можеби нема да ја оспори целата анализа што ја изнесов, бидејќи сите тие геј-икони пројавуваат понекоја од одликите што ги пројавува Џоан Крафорд: склоност јавно да „се изгубат“, дарба за мелодрама и за патос, нестабилна смеса од гламурозност и абјектност, изведби на конвенционална (или претерана) женственост кои се поголеми од животот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)