Кога Хауард Хокс го снима Хатари (Hatarri), тој задоволува двојна страст: кон ловот и кон филмот; Алфред Хичкок трепери само за филмот и многу добро ја изразува таа страст кога одговара на еден морализаторски напад врз Прозорец во дворот: „Ништо не би можело да ме спречи да го снимам тој филм, бидејќи мојата љубов кон филмот е појака од било кој морал”. (...) Ако навистина сакаме, во времето на Ингмар Бергман, да ја прифатиме идејата дека филмот не е инфериорен во однос на книжевноста, верувам дека Хичкок би требало да се вклучи - но, всушност, зошто да се вклучи?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Немаме право на жалба и приговор, како што се изрази таа кога ни ја изрече казната.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)