Со втората измена на ЗРО (2005), од декември 2008, се определи максималниот износ на хранарината и патарината којашто можат да ја добиваат работниците – имено, трошоците за исхрана можат да изнесуваат најмногу до 20% од просечната нето-плата по работник, исплатена во претходната година; а, пак, трошоците за превоз – во висина на стварните трошоци во јавниот сообраќај (чл. 4, ЗИДЗРО/дек.08); 23 стопанството на РМ (10.VII.2009) – туку тоа е оставено да се стори со колективните договори на ниво на дејностите (чл. 17).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Но, за разлика од соодветната одредба од 1996 година, сега се про- пишува и тоа дека акциите, коишто вработените можат да ги стекнат 160 од фондот кој ќе биде формиран за таа цел, можат да изнесуваат најмногу до една десеттина од основната главнина (чл. 281, ЗТД/04).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)