измеша (гл.) - во (предл.)

Па, сепак, и покрај силното препотување, и покрај тоа што сѐ му се сплетка и измеша во главата, и покрај госпоштината со каква тој по прв пат се сретна и се уплаши од неа, реши да остане упорен и да ги прекори.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сѐ заклокоти и се измеша во една црна и јаросна маса.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бараните сличности и различности се беа измешале во нејзината глава.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сите тие светови наеднаш се вкрстија и се измешаа во една речиси законита точка, во земјата од онаа страна на огледалото, во Америка.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
На ова Гоше кивна, нешто му се измеша во желудникот, се наведна, се фати за устата со левата рака и, држејќи се со десната рака за газот, блед и разбушавен се стрча кон спачекот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Беше таква некоја ѓаволски празнична ноќ и се она, на што пред тоа мислеше, се згусна од облици и од бои и се измеша во епруветата на ноќта, се расплива, остави зад себе нејасна празнина и волчо завивање на неговата глад и неговата љубов.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Таа беше болна и мораше да умре поради тоа што го направи тој, и гризењето на совест се измеша во неговото срце со чемерот што му се вгнезди.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Многу е измешано во твоите тефтери, ибн Пајко ефенди!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Чепка во торбата, во чиниче измеша во вода од расипаното брашно и му го подаде на Кузе, велејќи му со глас на бајачка: - Изеди го ова и фрли го појасот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
На Еразмо се му се измеша во главата.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
На крај градот, истите стражари - италијански војници, го запреа. Го претресоа и измешаа во солта.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Каде живеел чиновникот што ги беше поканил, за жал, не можеме да кажеме со точност: помнењето започнува силно да нѐ изневерува, и сѐ што се однесува на Петербург, сите улици и куќи се слеале и толку се измешале во главата, што е мошне тешко да извлечеме оттаму нешто што би изгледало пристојно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)