- Знам дека може да ви изгледа чудно - реков - но при сегашнава раздалеченост од сите тие разговори можам да тврдам дека средбите со замислените татковци не се остворуваа само во тие случаи кога не ќе го совладавма пределот на она магливо заскитано време што секогаш талкаше помеѓу мене и нив.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Зарем не беше божествено?“ ширум ги отвори очите и изгледаше чудно возбудена.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Се разбира“, одговорив, „беше одлично.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Знам дека моите објаснувања не нудат многу.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Потоа ме привлече кон себе и ме бакна.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)