Многу работи би изгледале поинаку ако се седне трезно да се разговара. ПАНАЈОТИС: Точно.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Така стутулен, со здебелен нос и сцрвенети очи, тој изгледаше поинаку: сето негово суштество, пресвиткано и солзливо, молеше понизно за помош, сеедно што неговите зборови се трудеа да му го задржат поранешниот углед.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)