изгледа (гл.) - се (зам.)

Изгледа се лупи, се митари кожата, се менува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ништо не тврдам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Одејки кон дома, изгледа се има препнато и така незгодно паднал што со главата удрил во некој камења.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
- Изгледа се спишмани, вели Јон, а гласот му заминува над мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го здогледав уште она пламенче во тавчето со балкански гасови, го здогледав и видов како скочи и изгасна од догореност и во истиот момент српот и чеканот изгледа се вкрстија да го симболизираат чинот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А за жал, по сѐ изгледа се случи така: мигот на зачнувањето на новиот здив и новиот живот да биде обележан со знакот на смртта на учесникот во неговото создавање?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му ја стави раката на гради, мислеше само да го потурни за да си направи пат, но Богатин, иставајќи се наназад, сам од себе си падна, изгледа се засопна и падна.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Не забележуваш, дури и она што го знаеме тој го обвиткува во магла“ рече, а откако изгледа се исплаши дека кажала и премногу сепак замолча.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)