Беше и тука, но беше и изгаснато во неговото паметување. Живееше само со оној ветер.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Собата беше преплавена со глекава наквечерина; очите на памучната играчка изгаснаа во неа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)