избива (гл.) - длабоко (прил.)

Тогаш јас бев како вулкан. Силата избиваше длабоко од мене.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Мачорот повторно испушти тажно мјаукање, полно со чудење што доаѓаше од некоја забавена лутина, што избиваше длабоко од него, каде што припитомувањето сѐ уште не беше допрело, а можеби ни по милион години нема да допре дотаму.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)