иде (гл.) - наш (прид.)

Шетаме со Анастаса и Ѓера низ болничкиот парк крај морето, ја гледаме водата кај што се пени, кај што бучи и удира во брегот, а во мислите ни иде нашето езеро, своите луѓе, сето она што сме го оставиле.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)