иде (гл.) - тој (зам.)

И низ пламените... ене... со тврди, тешки и бавни чекори иде тој - Гоце...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
— Така „вела“, кај шо има некрстена душа иде тој „натемаго“ и носи секакви болести, како за детето, така и за мајката, — велеше Митра кога Доста се пожали оти ѝ смрди опурчакот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)