Ема се тргна од мене и почна да се смее со слаткост во кикотењето што се упатува на дете кое не знае да ја игра играта.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Се врати наназад, се потпре на испружените раце, со широко отворените бутови силно притисната на мене.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Што е најважно, тој поверува во нејзината проникливост и затоа конечно реши со неа и понатаму да игра игра на глушец и мачка.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ако сѐ уште ја игра играта на мачка и глушец, тој процеп постои за лесноумните: ако не е така, крај е на сите стравови, зашто самиот крај ги голта нив како смок.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Но сметал и дека тоа прашање тешко ќе може да се реши доколку се вмешаат големите сили и повторно започнат да ги играат игрите за создавање интересни сфери.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Околу ова прашање свое мизслење изнел и Шаренкоф.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Финтата е во тоа што кожурецот за нив е убаво место за останување, па понекогаш не сакаат да излезат надвор и затоа си играат игри.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ќе им ѕирнеш во кожурецот и ќе видиш кој е во неволја, за да може да им Маргина 37 161 помогнеш на овие деца да се спуштат понежно.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Јас погледнав малку и набрзо сфатив како ја играат играта.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Има и други места со такви стрелишта на кои се играат игри со слични вештини но овде не се цел глинени гулаби иако безнадежно се распрснува и овде но не глината туку човечкиот здив кога среде чекор ќе го втаса зрното.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)