Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Грета: Вели дека си вистински денди. Маргина 37 117

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Лобо: Хаха! А знаеш ли од што најмногу би се запрепастиле?

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Грета: Ти си пострашен од горилите. Кога би те сретнале во џунгла веднаш би се искачиле на дрвја од страв.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Лобо: Не сери. Знае ли дека редовно се депилирам? Знае ли?

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

- Синко, знаеш ли дека сме во обрач од Германци, да бегаме, трчај колку можеш по коњите...

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

- Добро што не те чуја сите. А особено валијата, - почна поблаго директорот.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

- И тоа ти се молам, пред валијата! А знаеш ли ти кој е валијата?

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

„Знаете ли каде ова се случува?“ - ме погледнува. „Не“, одмавнувам со главата.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Знаете ли што му се случи на претседателот на една од вашите поранешни републики?

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Јас сум Пиларски, еј! Знаеш ти кој е Пиларски? Знаеш ли што значи еден Пиларски? Пиларски!

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Денеска Калчо нѐ извика и со шепотење доверливо ни соопшти: - Знаете ли каде се врти Славчо?

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Знаеле ли тие зошто не се плаши оној кој љуби?

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Знаеш ли што се деси со Матновидецот 2 ? - Додека бил на некој роденден му влегле лопови у куќата.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Исто и добриот примаш - си го знае ли занаетот, игра ли мајсторски со гудалото по жиците од виолината, - никој не праша, дали му е кадрава косата, дали му се бели забите, и дали му е колосана кошулата, - кај него е главна музиката.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Знаеш ли“, рече обраќајќи му се на колегата, „дека досега никој од нас не го ни допрел, а не, пак, некому да му скокне во скутот...

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

- Знаете ли што пишувала Лејди Мери Монтагу, ќерка на војводата Едвард Монтагу, во почетокот на XVIII век амбасадор на Велика Британија во Стамбол? - го префрлив разговорот на друг терен.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Ќе влезам наеднаш, ќе застанам среде собата и ќе викнам: „Знаете ли што е ново?“

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

Ја отвори вратата ширум, бувна во собата застана на средина и не гледајќи ни лево ни десно вика: - Знаете ли?...

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

Кузман ми ја спушти тешката рака на рамо и шепна: - А ти знаеш ли? - Не. Што? - Колат рисјанчиња.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

20. Знаеш ли што правам, Филозофе, додека ти спиеш?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Знаете ли дека сте се поиграле со угледот на училиштето?“, рече.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Лудвик!“, викав. „Слегувај, Лудвик!“ Тој се смееше сосема лудо; мислам дека во тој миг дефинитивно изгуби контрола врз себе; „Знаеш ли Луцијо“, велеше, „знаеш ли каде е центарот на светот, Луцијо?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Ова е сериозно, рече. Знаеш ли колку е сериозно ова со народниот дух? Ти и не претпоставуваш!“, рече.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Знаеш ли што правам, Филозофе, додека ти спиеш? Ја преместувам вселената.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Се насмеав, станав и реков: „Знаеш како се чувствував, Земанек, додека ги гледав? Знаеш ли како се чувствував, Земанек?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Говореше доста неповрзано, господин судија, и јас навистина не знам на што се должеше тоа; изгледаше необично возбуден; не, не беше пијан, во тоа сум убедена; беше само возбуден; кога му реков дека е возбуден, тој рече: „Да, се разбира; знаеш ли што значи по толку години да се најдеш под вистинско небо?“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Знаеш ли во каков грев влегувам, поради љубов невозвратена, братска?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Знаеш ли колку е голема маката кога на порта ќе ставиш катанец без надеж дека наскоро ќе го тргнеш?

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Еј, знаеш ли што значи после тоа проклето Браилово, после тој изминат пат до тука, после тоа спиење по плевни, смрзнат и гладен да се вратиш дома?

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Ги затвораат пациентите во простории и не ги пуштаат надвор.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Знаете ли како е во Салпетријер во Париз? Спијат на душеци на подот.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Знаете ли оти од учење, косата ми падна, од толку ука главата шиник ми се стори?

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

А знаат ли Бугарите оти во тоа време кога тие го имаат во Петроград еден Станчев, Србите го имаат таму еден Пашиќ, 78 или еден Груиќ79 или еден Новаковиќ? 80 Овие дипломати последователно се или во Петроград или во Стамбул; и на едното и на другото место тие остануваат по неколку години со ред.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Не знаеме ли ние оти сето време до кога ќе се продолжува борбата со четите, турскиот аскер ќе граби, ќе силува и ќе му прави секакви други пакости на населението?

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Знаете ли што мислат тие што се за понатамошно спротивставување? – Едно, имаат надеж за замешување на силите; друго, се надеваат на конференција, и трето, велат дека ако не биде ни едното ни другото, тогаш ќе направат Турција економски да пропадне со долгото одржување голема војска.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Знаеш ли, миличок, кој во тој миг може најубаво да ја почувствува суровата, единствена хармонија на Космосот?...

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Трепери тркалезното око, налеано со црвенина. „Го знаеш ли Емин? Не? Тоа ме чуди. Не сакаш да се присетиш за Емин? Тој ми е син...“

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Кај се тие возила, стопанкина му? (Во која мајчина ќе одите: знаете ли вие каде е Албанија?) Па што ќе правиме сега? (Почекајте да видиме, да се избистри...) Ај, нека се избистри, ја потпира Трајан изврзаната рака на колениците.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Знаеш ли ти кој бизнис е ова? Ем помагаш“.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

-Знаете ли дека за вакви работи, вели Мисајле Ковачот, за вакви работи во Англија беселе луѓе. Ќе ти ја наврат главата на ортома, вели, дури да речеш А .

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Со првите пролетни дни, по сите зимски мори и плашења, едноокиот дошол ноќе од непознат крај, убил туѓа кобила и со големите нокти ѝ ја искинал утробата; ѕверскиот корен можел да му се напои само со густа врелина на крв...

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Но знаете ли дека оној што ќе умре од змија и самиот станува змија под земја?

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

А орлиштата се собираат да ги пречекаат, секако овде, над нас. Знаеш ли сега зошто?“

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Згрешив, се повлекол тој; се викал Јован Стојче-Стоилков и бил исплашен и беден; како да се родил на друг свет.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Патот за Лесново, го знаеш ли? прашала игуменијата, и веќе не можела да го стивне во себе преданието за овоземниот призрак, речиси му се предала неподвижна, сѐ уште исцибрена но без воздишка.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

„Пролет е“, се обиде да ми објасни. „Ќе ни се вратат штрковите во големи јата.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

„А знаеле ли зошто е богочетец?“ И одговори: „Заради своите дедовци.“ ...

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

„Ќе се моли, ќе се преправа“, дојде Арсо Арнаутче.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Знаеш ли зошто ноќе останувам в град? Заради нив, жените од јавни куќи.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

А јас, знаеш ли, јас имам пари. Можам и тебе да те купам.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

- А вие знаете ли колку сум јак. Како камен. Молкна.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Знаеш ли пред ова што рече кај огледалото? „Стар сум, а во Виена со цвеќе ме покриваа“.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

А знаеш ли ти дека не умееш да разговараш со луѓе? Те молам, знаеш ли тоа?

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

- Лажеш. Јас не го знам добро јазикот на овие луѓе. - Не, не лажам. А знаеш ли ти нешто друго?

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

- А знаеш ли дека таа е распуштеница ... - недовршувајќи, Томо повторно ја прекина.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Ги обриша таа солзите, па ги крена очите кон Богдана: „Знаете ли зошто падна в затвор?

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

А знаеш ли да сонуваш ѕвездени врвици? Знам, пак ќе му рече. Сѐ знам.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Знаеше што е бол. А ти знаеш ли што е бол? Од пламенот на неговите ноздри ќе остане само пепел.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Гласот му беше придушен, слоговите со мака се корнеа од грлото: „Ти продолжуваш самиот себе да се исклучуваш од оваа средина. Го знаеш ли тоа:“ „Знам само дека се вклучувам во самиот себе“ , рече Отец Симеон. „Јас не сум акт за канцелариски фијоки.“ „Ќе бидеш избришан.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Марија, знаеш ли да крпиш и да бидеш верна? Знам, ќе му рече.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Откако ја завршија големата дебата за генезата на универзалните лавиринти, посебно балканските, Татко ненадејно го запраша Камилски: Знаеш ли, мој пријателе, кој е најголемиот лавиринт и на кој никогаш не може да му се најде излез?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Знаеш ли како се заколнав? Знаеш, знаеш си чул. Оној ден, кога во твојата куќа ќе заплаче твојот пород, ќе те убијам.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

„Оџо, знаеш ли дека имам превртено була? Летоска, в јачмен. А тоа ќе го сторам и иногда.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Знаеш ли ти дека во целиот наш јазик постојат само дванаесет рими на „ог“ ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Знаеш ли што сторила онаа моја ќеркичка минатата сабота, кога нејзината единица била на поход на патот кон Берхамстед ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Знаеш ли што ќе им речам кога ќе застанам пред судот ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Знаеш ли дека смрдиш како прч ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Знаеш ли колку долго си тука?“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Знаеш ли“, рече тој, „дека сѐ досега верував дека јас сум ја убил мајка ми?“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Знаеш ли кое време од денот е сега?“ праша тој. Емплфорт одново се сепна.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Знаеш ли Винстоне, каде се наоѓаш?“ рече тој.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Знаеш ли дека загуби дваесет и пет килограми во тежина откако си во наши раце ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Се знае ли што не ќе измисли војник во првите бојни редови, чекајќи ја смртта секој момент? Ho по едно време оваа цуцка се претвори во вистинска стапица за војниците од двете страни.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Се знаат ли работите на селска домаќинка, особено во побогата куќа?

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Се знае ли пак какви не разговори се водеа во без – работница и уѕур? – Изведов два чифта волови на пазар да продадам.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Знаеш ли кој ја заврши оваа работа за тебе?

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Ќе знае ли да најде излез Низ буква самогласна Како крик што блескоти Во душата?

„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)

Цветано, моме, Цветано галабо, Цветано, моме, Цветано!... Помниш ли, моме, знаеш ли, галабо, кога си бевме малечки.

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

СИМКА: На туѓа жена око да не фрлиш.

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Ние сме луѓе со забрането, со загубено минато! – додаде Мајка. – Знаеш ли, мила моја, кои сме ние без минатото тука, на Балканот?

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

„Политички или како?“ праша авторот. „Од душмани и кодоши“, просто повтори жената. И молкна. „Знаете ли барем некого од нив?“

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Најкадравата од четирите фотографии е Еврејка. Знаете ли што ја чека?“

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Знаете ли како великиот Ленин го дефинираше комунизмот? Секретарот ја крена главата од рефератот, погледна кон салата.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Еј знаеш ли колку се борам со неа? Борец е маме ѝ ебам. Не се дава кучката.

„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)

- Слушај! - подвикна Коте и малку се зауми. - Тој, знае ли оти со луѓе се живее.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Патем Евто го праша Трајчета: - Трајче, знаеш ли каде одиме? - Знам - одговори Трајче - по греди.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Знаеш ли што ти говори крикот На птицата, полноќницата? Таа е крик на теговницата.

„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)

– Да, да... - вели тој: А знаеш ли ти, миличок, дека Иван Владислав, синот на Самоиловиот брат Арон, може да биде македонскиот Магбет?

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Дури по нејзиниот весел врисок, го здогледуваме, сосе црвениот качкет, како плива, брзо и елегантно (како што и веслаше) кон веселото капачко друштво околу Неподмитливиот камен.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Знаеш ли, Том, како дојдовме до оваа состојба, градовите во пепел, патиштата разорени од бомби, а половина од нивите блескаат ноќе од радиоактивност? Мала белја ли е тоа, те прашувам?“

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

„Знаеш ли што се поткровјата? Тие се временски машини во кои старите отрпнати луѓе како мене можат да патуваат наназад четириесет години, кога сета година беше лето, а децата ги гонеа и опседнуваа сладоледџиите со колички.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

„Сврдле вика дека вие сте опасни. Знаеш ли зошто?

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

А бре, Кузе, знаеш ли ти, - се налути Нумо - дека јас немам 'рбет, ами стожер што не се свиткува?

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

А ти ми велиш дека јас сум заслужил да возам џип... за да ми прди зад грб некоја заднинска вошка.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

И знаеш ли на што личи целиов Прењес? На загноена рана.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

- Тука е достоинство... Што е достсинство тука? Знае ли некој од вас?

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

А знаеш ли што ми рече вчера еден од оздравениците? Не знаеш? Е, па слушни.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

- Ме знаеш ли мене добро? – прашуваше тој.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Тогаш тој на децата им рече вака: - Знаете ли кој сум јас?

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Најпосле го праша Бошка: - Знаеш ли чии се големите стада што пасат на Грива?

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

- Ти, неранимајко, ти непослушко, знаеш ли дека ќе те натепам толку убаво што ќе запомниш?

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

- Ама не знаеш ли? И Сламеното Мече е болно од грип како мене!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

"Знаеш ли колку е тесен и висок бунаров под бозделот? ", ме прашува тој и се насмевнува, ама знам оти сака да ме изненади.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Брзина на светлината - Cour carré - Како што затвореник излегува на прошетка под надзор, сам и молкум да се насладува горко на дневната светлост инаку обична, тогаш света; како што несвесното си го подава грбот на есенското сонце да се згрее а лицето да остане темно, како Месечина од онаа страна на видливото; како што затрупаниот бунар посесивно и со мака ги чува подземните води усовршувајќи ја мајсторијата да ги заташкува трагите и да создава привид на секнат извор; како што квадратот е круг, и крст и триаголник, удвоен симетрично и синхронично; како што жената си краде од сонот за да добие време за да биде „нешто повеќе"; како што нема добивка ако нема загуба како што нема сенка ако нема предмет ; како што медитацијата бара отсутност при подотворена свест за светот и душа а енергијата е материја помножена со брзината на светлината на квадрат - така дворот врамен со ѕидини желно кон небото над Лувр зинува се простира префинето како акт на Роден или можеби на сестра му, Камила со намера да го покаже замислениот ерос на торзото видено одзади метатеза на тихоста манастирска и метрополска; - така стихијно надоаѓа тихиот дожд желбата да бидам во средиштето на симетријата бесконечен и рамнодушен број ослободена од суета, од неразумно самољубие зашеметена од ненадејната рамнотежа на крстот, на квадратот, на кругот и да се успокојам, ако веќе морам оти со толку тревоги од различно потекло добивам порив да излезам од себеси а потоа како ќе се сложам и составам во едно, знам ли?

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

ПЕТРИЈА: Леле, мајко! (Се стуткува зад бунарот.) ПОЦКО: Аман, коџабаши, немој!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Не ја знаете ли пословицата: „Пушти си ја ногата колку што ти е чергата“, чергари парталави!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

- Каде ли си досега! Па, ти нормална ли си, знаеш ли колку време те чекам! - врекна мајка ми кога ме виде.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Низ нејзините дебели стакла, точките од очи гледаа нагоре, а јазикот ѝ ја оближуваше месестата уста.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Кога Ѓорѓија ќе влезеше во кујната, таа ќе се свртеше, не поздравувајќи се за добро утро и ќе почнеше да зборува како тој претходниот ден заборавил да купи јаболка, па како таа утрово немала со што да се заблажи или како Ѓорѓија не го исклучил светлото од ходникот и тоа горело цела ноќ - па, знаеш ли ти колкава сметка плаќаме за струја? - ќе се побунеше, заборавајќи кој ги плаќа сметките.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Кој те пуштил ваму, сама, ми вели, те знаат ли од дома?

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Ме слушаш мори, Бесно, те знаат ли од дома?

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

-Сега знаете ли кој сум јас? Значи, тука некаде сме.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

„A знаете ли што слушнав во шарената емисија?

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Знаеш ли како се убиваат ѓаволите мамо? Не знам, како ? Со песна само.

„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)

Значи, предлагаш да се движиме по оваа патека, нели? - тој покажа на картата и му се обрати на својот курир: - Ги знаеш ли овие места? - Како сопствениот џеб, генерале! - Имам и јас еден тукашен од Јановени. Тој, генерале, со затворени очи...