знае (гл.) - и (чест.)

За некое време, им рече учителот, без да знае и самиот колку ќе трае тоа време.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Надежда Мирска ми вика, а таа кога вика, знаеш и самата, вика како нож во срцето да ѝ е забоден, ти си Симон човек со бога во душата, со добрина во срцето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тоа и само по себе го инхибираше, уште повеќе што знаев и така, над рамото, да му речам: „Да ти кажам право, ова некако не оди!“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Бунар се копа кога е најсуво, кога водите се паднати до најниската точка. Таа наука ја знаев и јас.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се знае не само од документи, туку и од раскажувања од колено на колено, дека умрел како голем богаташ“. „За тоа знам и јас“, реков.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Оти има по планините лоши луѓе како Толета шо го рече сам, та го знајте и вие, го знае и царот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Па дип веќе ако се крие од мене, тоа може, ама јас не знам.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Неретко знаеше и хемороидите да им ги исцелува на пациентите.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во гратчето го нарекоа Луда Мара, зашто знаеше и да им ги поплави дуќаните на занаетчиите и магазините на трговците, во чаршијата на двата брега од реката.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
За проклетството знаете, за несреќите што нѐ погодуваа исто така, знаете и за преданието кое велеше дека до трипати смее да се отвори одајата за да се растолкува записот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Знаев и дека Фискултурецот носел ќулафка во џипот, и дека Луција ме мами; во тој миг, со крајни сили се воздржував да не ѝ ја смачкам главата со остатокот од шишето што ми беше на дофат од раката; се препуштив на играта што таа ја водеше на еден совршен технички начин, како машина; се извивавме во прегратките; во еден миг ѝ го повлеков здолништето, и потем гаќичките, и ја видов: гола, легната пред мене, со затворени очи, сосема совладана; требаше само да легнам врз неа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
88. И овде Мисирков тргнува од најконкретните примери што ги знаеле и сите негови слушачи на предавањево пред МНЛД: Ниеден Бугарин од Бугарското студентско друштво не замина да зема учество во Илинденското востание, туку само некои членови на ТМОК – Македонци, па дури и Руси, некои од кои и загинаа во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тој ги знаеше и сите млаки каде што можеше да биде задржан тој, а знаеше дека во вакво време дивите свињи се хранат со корењата, што ги ископуваат по тие млаки.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А во чекорењето снагата честопати знаеше и сама да му се згрчи и да се наежи на она место во ногата над десното колено, каде што беше најблизок големиот остар заб; тоа дури и кога бегаше од тоа да помисли го сеќаваше секогаш, на оној миг.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но, рожбата на онаа набиена темничина, која знаеше и толку да уплаши за веќе да не постои никаков завет, зад кој би можело подлабоко да се засолне, тоа животинче, што сега ќе беше уште една жртва на сета расплисната и ненаситна глад, што се клештеше со своите завивања по сета снежна пустелија надвор, ако не беше неговата врата, тој долгоушко, со своите кревки, растреперени високи ножиња, не можеше толку бргу да го заборави оној, што беше останал да крчи од другата страна на вратата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Овој сега е во состојба да ти рече сѐ, а јас го знам и како човек, што знае да биде и молчелив како земја,особено кога ќе појдиш кај него по белешка за исплаќање на твоите трудоденови.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во тие свои меки потскокнувања, среде кои многу често знаеше и да се тептиса, заслушан, овој жител на Белата Долина доаѓаше сѐ поблиску до Змејковиот прозорец.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја гледам во очи и не ми е верно, знам и самата за своите деца да бидам бескрајно необјективна, ама до толку!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Мислам дека сѐ што знае таа, знае и цело село, вели. 47
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Море, зошто да куцам, мажу, му велам, кај да куцам, му велам, не знам и јас што велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знае до кај зафаќа гумното нивно, иако гумното е одградено. Знае и зад куќи до каде е нивно.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А вечераме што да нема поубаво. Кој знае и господ дали вечерал така.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А ние знаевме и по нивните чаури до кај се.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
По лаењето знам и кон кај одат војниците.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ќе одиш и ѓаволи да играат, велам, да знам и ѓаволи да играат околу чешма, ќе одиш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А Витомира го сакав, оти Витомир како што знаеше да зборува, знаеше и да молчи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И веќе не знаел и не можел да види дали таа дошла до прозорецот, дали ѝ се распуштени косите како густ злотопад над соголените раменици, дали ги кршела прстите преплашено.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред да се одделам од сите нив, од морничавото офкање на Круме Арсов и од баботењето на моето месо, знаев дека Онисифор Мечкојад не се одмаздува со палење.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Фиданке, дојдов. Штама, во селото како да немало пци. И пак извик. Погласен. (А ти, Арсо, начека село без кучиња!)
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Тој тоа ти го кажал утрово за да си ја олесни душата или да те смекне и побарал да му донесеш леб. Добро, тоа го знам и без тебе.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ти тоа го знаеш?“ „... се борел во четите на књазот Карпош, потоа сам.“ „Добро“, се согласи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Секако дека тоа го знаеше и Онисифор Проказник. И затоа непрекинато молчеше.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Треперам и не знам што ќе речеш кога ќе споменам дека ѝ го знаев и името, кое пред тоа никогаш не бев го чул.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тоа го знаеше и Славица која ја започна темата токму за тие од кои се чувствуваше загрозена.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Опа! - помисли Томо. - Оваа жена сигурно ја знае и помалата љубов на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, знаев и дека ќе те видам.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И тој го знае и селото и селаните на прсти.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Знае и тој дека прашањето на селово нема да се решава одделно... туку заедно со манастирот Свети Наум...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Дури знаеме и каде да ги довеземе телата.“ „Значи, ти си размислувал цел ден за тоа“, му рече таа. 86
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„А знам и кога. Во шумата кога ја барав кравата, а најдов шатор!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Знам и да го надујам, - се пофали Зоки, - види!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
А знаеш и самиот, дури и јаболкото кога ќе го раздвоиш нема веќе сила што ќе го состави.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не знаеш и до кај си жива.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беше затишје од борбата, не знам и јас како беше, и еве го Никифор Абазовски кај мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Михајло Горачинов се мачи да објасни дека треба да го знаеме и грчкиот јазик, зашто судбината нѐ одредила да живееме заедно со Грците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас знам дека е од кај нас, велам, му го знам и селото Загоричани.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги потомија некаде во Сибир, вели, не им ја знаеме и смртта, вели, и правта нивна не ни ја вратија...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Знам и колку пати трепна со очите, вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не сакав, вели, не знам и јас што сакав.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Тебе, вели, ти го знам и псевдонимот што ти го даде Озна.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми се принесува и што не знам и повеќе од што ми треба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Како другото, велам, не знам и јас што велам, начисто ми е оветвена главата, мозокот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам и дали се живи, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам и како да го прашам, што се вели, целата сум сметена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не сум знаела и што рекле лекарот и командирот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се засолнуваш зад некое дрво, а не знаеш и тоа што ти мисли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тогаш се знаеше и кој кај ќе седне на трпезата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Него го знаеја и двете, а и тој ги познаваше. Пелагија! испушти зачудувачки глас.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Знам и дека си простивте една на друга засекогаш оти кога ја крена главата и пред да ги спуштиш твоите усни врз нејзините, целата икона на Богородица се осветли од светлината што извираше од твоите очи! Сите жени се потргнаа, а и јас со Пеличка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
„Знаев и пред да почнам,“ рече прибрано ибн Тајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Знаеш и самиот, уште господ не ми дал чедо. Тоа е мојот таксират.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ете така и мајка ми „не беше тука“. Мислев дека ќе можам да ја натерам да ми раскажува за Индија, но таа отсечно одби: - Знаеш и самата – рече – кога се враќам од кој било пат, првите денови не можам ништо да раскажувам, уште впечатоците не ми се средени, и ми треба време да се снајдам дома.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Знаела и да свикува – си реков и ѝ додадов уште еден поен плус.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, оваа тетка ми, баш би ја истепала со задоволство.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А знаев и зошто, но сепак ја прашав: - А зошто им се лутиш на тополите, Билјана?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)