знае (гл.) - кај (сврз.)

Ме палат и не знам кај ме водат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А неоти знам кај се враќам, ама лунѕам, си ѕипам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Слегов на станицата и сега не знам кај да одам потаму.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да ме убиеш не знам кај ми паѓа сонцето, што се вели, од која страна ми доаѓа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некогаш ми се молкне срцето по него, некогаш не знам кај ми е. Се борам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Утрото жената ми рече: — Знам кај се вашите пријатели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никогаш не знаеш кај завршува едно, а кај почнува друго.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Трчам на железничката станица, а Михајло Горачинов ако е среќа да ме најде, знае кај да ме бара.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Прво не знаеше кај се наоѓа, но потем, речиси истовремено, ја препозна куќата и го препозна и Лумана.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Не знае кај да го удри побрзо Мисајлета Ковачот, не знае што да му скрши понапред: дали рака, дали нога, дали вратот да му го скрши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама си велам: ај, не чешај се, Велико, кај што не те јаде и не знам кај да му се изнагледам побрзо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)