знае (гл.) - дали (сврз.)

А кога се будевме, не знаевме дали се враќаме во сонот, или почнуваме нов сон.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да, и ние децата, со среќната мајка и нашето братче, со нашето козле, не знаевме дали летаме кон небото или нѐ задржува земјата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тие, се разбира, не можеле да знаат дали меѓу Симон и луѓето во главниот град се зборувало за тоа овој да биде пратеник, но обземени од предизборното расположеие и од меѓусебните спротивставености, лесно, сосема спонтано, дошле на тоа гласините да ги поврзат со зборот пратеник.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не знам дали постои друг град во Европа со толку многу слаткарници, каде што се консумираат во изобилство унгарските слаткарски специјалитети, а сега, во летните месеци, и сладолед и пиво.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Не знам дали Метаксас бил масон...“ „Ние знаеме. На која основа?“
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Дали на 10 ноември 1937 година на свеченост во Ерусалим при која Метаксас е воведен во Златната книга и држел говор во полза на идеите на Ционизмот, Вие држевте беседа во негов прилог?“
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Потоа настаните почнаа да се одвиваат како на грамофон со труба, на напуканата плоча ставена на погрешна брзина: предвоениот доктор заедно со својата животна придружничка реши пензионерските денови да ги заврши во родното место, кое сметаше дека најпосле заслужило славниот сограѓанин да ги остави своите коски на прадедовските гробишта штотуку здобиени со нова реформистичка управа; младата мајка се уштутка во одеднаш испразнетата куќа, со доенче во едната, а скрипти во другата рака, не знаејќи дали попрво да готви ручек или да пере пелени, па најпосле најми дадилка и се префли на фармација.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Бездруго не бил Евреин, и тие не знаеле дали е Турчин или потурченик, бег или одметник од Турците; дури и ако сакал нешто да им каже, не можеле да го чујат - ревеле, тој само безгласно ја отворал устата кога се фрлиле на него и, веќе соборен, без замав со јатаганот и подалеку од белецот, почувствувал удари со ножови, со секири и со колови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Само малку потоа можеле да видат дека има зелени, скоро девојчински очи, бледо чело и ретка, свилеста, некако еврејска брада.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не знам дали забележа дека во ниеден момент не ја наметна темата за брак и мајчинството.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Седам и не знам дали да го чекам Јона од меана или да си легнам. Снагата веќе не ме крепи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
да извидиме кај се, да наслушаме што зборуваат, и ние одиме и врзуваме колчиња, за да ни веруваат, ама со нас имаше и еден Бугарин, ни го присливија, како нивни човек, ама тој страшлив, идеше до некаде и застана, јас, вели, не можам повеќе, не сакам со секој да се борам, вели, да не сакаш и душманот да ти го одбереме, велиме ние, и одиме, го помоливме да иди, и заминавме, а тој остана во нивјето, во калта и ние наближавме до теловите, до окопите, и слушаме зборување, ама ништо не разбираме, ни бегаат зборовите покрај уши, не знаеме дали се англиски или грчки,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас не знам дали имав десетина години, а Давиде беше, речиси, момчарак, ама ништо не му помагаа годините.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И така: едниот - платица, другиот - плужица, платица, плужица, шарена марена, татко си делка, а Давиде клечи пред него, се чуди и не знаеше дали не знае или само се инаети.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали мене ми свират штурците, дали мене ми светат ѕвездите?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали само кај нас беше така или секаде во светот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А кој знае дали беше пчела тоа што го касна, и кој знае дали беше Мравеска пчелата. 230
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали од некоја светлинка во виното, Левтерија ми стои зацрвенета во лицето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали вода им се пие, дали турипотпечи им се јаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали се срами од мене, или од ветрот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали две години имаше: го нафатија некои мозолчиња, на слапој му се нафрлија, нешто како сипаници.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
таму ќе ни судат и така не засурмуваат во вагонот небаре добиток за продавање и клан, клун, клан, клун, лазаме за Софија пооди, пооди, - запри, па пак тргни, а ништо не гледаме, имаше само една дупка во отворче одозгора, над нас и не знаеш кога се стемнило, а си заборавил кога било дење, денот и ноќта си ги смешале нозете, ги избришале границите и не знаеме дали сме поблиску до денот или до ноќта, само некогаш ќе подотвори некој, ќе ти остави кофа со вода и по едно лепче - камче за да ти ги скрши забите и пак ќе ја тргне вратата, ќе го штракне лостот, штрангата, а ние ќе го топиме 118
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пред нас избришани траги, а зад нас и нашите траги се бришат. А кој знае дали оставаме трага.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И тогаш еден стол се скрши. Не знам дали на мене или на него се скрши столот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А еве, пак така трчам, не знам дали ќе го познаам, години не сме се виделе, нозе ќе искршам по скали.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Од лани се, вели Дуковица, ама дека суви не знаеме дали се отровни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали ме чу Секуле Дамјаноеки, не знам дали зауши што му велам, ама сигурно виде кога си отиде дома.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ќе умре, не знаејќи дали на безвреме умрел. Речиси така, незапаметен од луѓето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Тогаш бегавме од болеста, вели Мисајле Ковачот, а болеста не се гледа. Не знаеш дали си избегал, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некој лелека. Ама никој не те слуша, никој не знае дали некој лелека или колите чкртаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сакам и да ме штипне за да знам дали уште сонувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И чиј беше куршумот што го уби брат ти? Од кај знаеш дали не беше твој?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги извлекуваш стапалата од некои диви капини и папрати и не знаеш дали бегаш од некого или бркаш некого.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Речи дека човекот си имал ангел, вели, оти ако не беше ангелот со него, кој знае дали јас ќе поминев оттука.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Таму (сонував, не е повеќе од сон, но како да го вмешува и да му се прилепува на јавето) има некој што се вика Род – или Ерод, или Родо – и тој ме тепа и јас го љубам, не знам дали го љубам, ама допуштам да бидам тепана, и така од ден на ден, тогаш сигурно го љубам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Велам: и ако сум таму? (Зашто сето ова го мислам со тајната предност да не сакам всушност да поверувам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Најпрвин не знаев дали тој тагува по тие што отидоа или заради тоа што тој и не е со нив.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
По ударите и по одзвонувањата на алатите што ги употребуваше, шилести и сечевни глета, челични чивии „пунчиња“, запчести и рамни чекани, шкартели, шпренгли, скоби и други алати - знаеше дали е на добар пат или не, дали да запре на време и да не арчи попусто мака и труд.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Си треперела ли некогаш в грло како нож што не знае дали до дршка да се забуца во ленена кошула или свечено да блесне под болнички рефлектори?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Везисти? “ праша не знаејќи дали и порано неговиот глас звучел така рамнодушно. „Не сме везисти?“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Пак не знаеше дали дедо му е крив или не.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
ПОЦКО: Ајде на брег!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А кој знае дали си ми син, кога си таков. Ти не ќе бидеш циганска крв, туку некој мелез.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Само тој знае дали спиеше една ноќ, една недела, еден месец.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Уште не знам дали сум удрена од некој куршум, дали сум погодена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам дали им се брзаше или беа задоволни од одговорот дека одам на гости. Ништо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам дали и Христос бил подготвен за толку отстапки?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знаеш дали грми или некој топ припукува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега не знам дали нѐ видел некој или пукањето било по нешто друго.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам дали само мене ми се појави?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И сега не знам дали сум се разбудила или само сонувам дека сум будна.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам дали сум погодена, што се вели, да умрам...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам дали дека ме апсат или за мир и демократија во светот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да не знам дали лицето ми е налице или наопаку.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми тежи ко тег, ко темелје, и не знам дали е моја.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знаеш дали шушка хратијата, или нивните проѕирни прсти.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знаеш дали ти е криво или ти е мило.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам дали од страв го направи тоа или од нешто друго.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)