знае (гл.) - секогаш (прил.)

Ако прагматичната природа знаела секогаш да си отвори пат, догматичниот човек, пак, сака да си ги испланира грешките што очекува да ги направи.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но јас често во едно писмо пишував повеќе писма знаејќи секогаш дека тие ќе најдат место во големата душа на мојата голема читателка и ќе ми се вратат во нов, облагороден облик.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сега гледаше во календарчето и мислеше на една шега на стрико Дуко: „Зарем е потребно да се знае секогаш кој ден е; зарем не може да не се погоди, да се згреши за неколку дена, чудо големо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Занемев додека слушав. Не дека беше тоа нешто неочекувано од Стомачето, но иако толку добро го знаев секогаш успеваше дополнително да ме изненади со своите каприциозни постапки.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)