ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тука беа и двете инженерчиња. Ти не знам кај беше, отиде некаде“.

Прво се тргна Мече и почна збунето да се брка по џебовите, мрморејќи нешто неразбрано, како да не знае кај ја ставил карта.

Да не знам кај да избегам и како да му се опулам на Горачинов.

Стојам така обесена на патериците и не знам кај да се свртам, како да се преместам.

Неоти знае кај бега, ама бега: удира наваму, натаму, кон секаде.

И не знаеш кај да гледаш, што се вели, ти е страв да ти се сретнат очите.

Знаеш кај расте планински чај?

Сум одела, а да не знам кај одам.

Уште не знам кај ме подбиоѓа Калчев.

Одам сега во Корча, во Албанија, и јас не знам кај одам.

И јас не знам кај да се фатам.

Ми се врти ко на трчање, што се вели, да не знаеш кај си подзапрел, а каде си продолжил.

Оливера ми кажа дека некои деца биле уште уплашени од војната и дека не можат да спијат, а кога ќе заспијат викаат во сонот и бегаат од постела, се кријат под креветите, некои само да чујат брчење на камион или трактор, и ќе почнат да скокаат низ прозорците, си мислат авиони и тенкови идат и ќе се пикаат по грмушките, ќе се тресат ко пилиња, негователките ќе ги бараат, а тие ги затвориле ушите и очите, само устите им стојат отворени, ама пак не се оѕвиваат, не се кажуваат; оти не се оѕвиваш ми вели Горачинов, кај беше досега отидена, ме прашува, по ортомата своја, му велам, и јас не знам кај бев, а надвор се смеат, на вратите од кабините ни напишале ,То долапи ефтихијас"18 и се смеат,

Знам кај ги стега педалите, кај ме нагазува, ама мене уште ми е умот кај Горачинов.

Толку сакав да знам кај да оставам цвеќе, кај да запалам свеќа.

- Тогаш не знам кај ми е паметот!

- Кај се води заробен човек, му велам, не знаеш кај се води пленик?

Не знаеш кај тече водата и кон кај тече. А може и да не тече.

- Ами оти не гледам, му велам оти не знам кај одам?

Ако легнам, срцево ми трча, трча, па ќе го снема, ќе прескокне нешто и пак трча, кој знае кај трча и од кого бега.

Мене очиве ми капат од срам. Не знам кај да гледам. А и нему очите не му се за гледање. Му излегле ко пукала, надвор ќе му испаднат.

Човек не знае кај ќе ги скине конците, кај ќе ги растури коските.

Излетуваш надвор и не знаеш кај беше земјата, кај отиде.

Сега не знам кај ја загубив жената, кај ги загубив другарите.

Еба му газникот на животот, вели, кога не знаеш кај живееш: на сон или на јаве!.. - Ај, не јади многу раноклек!

А многу си ја поганеа устата Србите, многу пцуеја. И за арно и за лошо пцуеја. Не знаеш кај да ги најдеш. Дури ги научивме, само се тепавме.

- Не знам кај скршило глава, велам, уште од вчера го нема.

И тогаш човек збудалува, не знае кај оди, во кого ќе удри.

Не знаеш кај ќе фати, што ќе забере, вели. - Кој рече дека идат луѓе, вели Доксим Тренчески, кај видовте луѓе?

А имаше едно војниче, Крстивое Пешиќ, чинам се викаше, па тој, не знае кај да се скрие.

А се закатани и заб ме заболе. Катник, оздола. Ме клука, дури в теме ме удира. Не знам кај да се свртам.

Се плашиш да не чујат од некаде војници. Не знаеш кај се и не знаеш кои се. Од секаде се премотуваат.

Никој не знае кај замина, вели Огнен Ѓорго, може пак да се вратил во Америка, или во друга земја може да се вратил.

- Во луто време, вели Јон, никој не знае кај бил и никој не стасува кај што тргнал.

и само коси, цело поле трешти, небото се тресе, мислиш на тебе ќе падне и се слуша само едно долго виење, еееее, јачи и плаче, ко мало детуле, и војниците како што одат и како што гинат само ау, ау, ау, викаат и едни паѓаат, а други се меткаат наваму и натаму, не знаат кај одат, чакалот им влегол в очи и ослепени се и од двата полка само осумдесет души не загинаа, и тогаш собув еден мртов Англичанец, ама старшијата ми ги виде чевлите на нозе и оди кај оди ќе ми се испули во чевлите, ништо нема загубено, а бара, и, кај ги најде, бре, ботушите што ми ги купи башта ми, вели, зар татко ти е Англичанец, му велам, и тој одвај дочека да го налутам, нема арамии кога сите крадат и почна да ме тепа, преку нос, преку очи, и мсне светкавици ми играат и после многу ми се стемна и го гледам како 125

Е, знам кај припаѓам, ама не знам кај сум.

еднаш, за една иста коска се фатиле со едно куче и се наттргуваат, си ја отимаат коската, се дават, крв им тече од ноктите и од забите, на Стевана, ко вода му се нишаат забите, не знам кај беше ова и не знам кога беше, јас мислев во цвеќе ќе ја најдеме Македонија, а таа во казан клаена и сите ѓаволи играат околу неа, ќе ја посееш жито, а кукавици ќе ти никнат и после не кладоа да вежбаме војнички работи, фронтот е како кај Бигла, а ние како кај Зајгазица во ливадите вежбаме: напред, назад, клекни, легни, а командирот, некој добар, Благоев го викаа.

Одам, а не знам кај одам: нозете ми одат наопаку, и сѐ ми изгледа наопаку.