ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Знае по воздишката којa кружи како откинат како лист од бреза што го носи и развејува ветерот и некаде го губи.

Ние тука сите си се знаеме по нашите имиња и презимиња, а тие ни кладоа некои на - идис, -исис, -лос, со што и местото и сојот ни го испоганија.

Отпарај, мајче, отпарај, конец од веленцето и со него да го бележиме патот за в дома... трагите прашина ќе ги покрие; патот водје ќе го излокаат... парај конец од веленцето за да знаеме по кој пат да се вратиме дома...

Трговецот од „Капали чарши“ знае по некој збор од речиси сите јазици.

Ги фрливте опинците и скокнавте во чевли. Ве знам по одот. Ве глоцка суровата кожа, но трпите. Само да се претопите, би газеле и на клинци.

Во моментот јас од родословното стебло, знаев по нешто сѐ до предокот Никола Поцо, дека се работело за моќно и старо стебло, но со целосна сигурност можев да зборувам само за последните колена, дека, на пример, дедо ми по татко се викал Стефан, а по мајка Славко и дека татко му на Стефан, мојот прадедо, се викал Митре.

Горан знаеше по седум пати да им се јавува на девојки кои не сакаат ни под разно да излезат со него, да ги застанува колегите во факултетските ходници и да ги гњави со тоа како за малку ќе го положел испититот ама ете немал среќа, и згора на сето тоа, професорот го мразел и да се фали со тоа дека оди на журки кои се посетувани од битни велеградски фаци.

Јас му велев дека не знам по патишта какви и незнајни штичката сама се беше вратила во скрипториумот; но тој не сакаше да чуе, па и натаму ме биеше.

„Не знам“, ми рече. „Нешто што е посилно од мене сѐ повеќе ме изменува. јасно ми е кој сум, не сфаќам само како сум. На оваа почва сум пресаден не знам по колку осеменувања и овде сум никнат, сроден со оваа земја и ова небо.

Да му биде сѐ подредено и чисто и, што е најважно, да има нови лекови и да знае по колку од што да зема кога ќе треба.

Нели ти за зборење ја бараш? А тој вели: Е, па, не може таа ништо да не знае по наше.

- И велиш бездруго ќе не примат? – прашаше кој знае по кој пат Мече, вртејќи со глава како да не му се верува.

Не знам по колку време дури сега лично се гледам, а се немам погрда видено.

Можеби и таа не знае по кого вика во ноќта.

– „Сакав, стрико, да проговорам, арно ама чинев оти не знаете по мојот јазик.

Сѐ почесто знаеше по цели часови да остане на прозорецот и да ги гледа снежинките, не мислејќи притоа на ништо друго, а потоа ја дофаќаше книгата со народни приказни и којзнае по кој пат се занесуваше во тие долги и познати творби, секогаш повтор откривајќи во нив по нешто ново, што не го знаел во таа книга.

Артистот не ги поднесуваше критичарите. Ги нарекуваше „портабл-енциклопедисти“ – За секој поим знаат по два реда – им се потсмеваше.

Бидејќи и тој не му го знаеше родното семејно име, го викаше онака како што го знаеја по чаршиски прекар - Курназот.

Тој знае по нешто многу убаво да нацрта, а Фигаро особено убаво го црта.

Не знае по која песна да оди, по чии зборови.

Разврска во театар - Во трагедијата, Трезвеност - Добродетел, што повеќе ја со смрт; во комедијата, со свадба. знаеме по име отколку по суштината.

Трагедија - Жално дело, во кое Наскоро станува обична, а потоа некојпат актерите липаат, а гледачите здодева. се смеат.