знае (гл.) - што (зам.)

- Не знам што да направам за да ти помогнам, му велам јас на Мирчета, да појдеме кај Маса Ќулумоска, му велам, може таа знае некој маривет. Нека ти закуша, го наговорувам...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Таа не знаеше што е шиник, ама сигурно е нешто големо и тркалезно и мазно - без коса!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
— Знам што си чула, вели, не се навредувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Сакате да се измачувате себеси?“ „Само сакам да знам,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Знам што треба за нив, ама не можам да им кажам. Не ми текнува најлошото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Откако го воспоставија вообичаениот молк од поранешните средби, прв се огласи Чанга: – Идат тешки времиња, не се знае што носи новиот ден...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Тоа Маврово сѐ расипува. Не може човек со тебе ништо да се договори.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Девојките ги собраа веѓите и не знаеја што да направат. Беа нерешителни.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А пилињата, да не знаеш што да им кажеш. Ќе ти дојдат на пенџере: врапчиња, сојки, сколовранци и ќе ти удираат со клунчињата на џамот. Ќе ти наѕираат во собата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Што??? Па ти не знајш шо збораш, чупе! Ти не знајш со кого збораш! Вакви теории има да си ги избиеш од главата во моментов!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Семсекакви работи се имаме наслушано, ама без да знаеме што е вистина а што е прикаска.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога видоа дека му е трештена главата, отидоа кај началникот и му рекоа: „Луд е, господине, не знае што зборува...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Не знам што сакаш да ти кажам.“ „Сѐ,“ рече. „Сѐ,“ повторив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Насекаде настапуваше отворено, бодро, со самочувствие на човек кој знае што е и што може да биде.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Не знам што точно но има нешто што може да се стори преку реките лесно и непречено да се минува зашто само така, потоа, животот ќе го стори своето, заклучив бидувајќи целиот обземен од сината светлина во која белата ја снема за заборавање.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Хм, не знам што ломотам....
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Бошко беше задоволен што како-така си ја спаси главата, иако насетуваше дека нешто не е во ред и еден час подоцна, кога се најде на ридот над селото, знаеше што беше она што му го рече Најдо коџабашијата: спасот го плати прескапо.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тој е единствениот жив остаток од Леон.  Самуел Ароести го разбуди силно тропање по вратите. Веднаш знаеше што е.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Не знам што ми е, вели Мирче, ќе излезам надвор и ќе ми се кренат панталоните.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам што е смешно во моите одговори“, рече татко ти и тогаш дури за првпат ја крена високо главата а судијата, оној, господин Предановиќ, со големи бакембарди и црна измазнета коса, за која сите говореа дека ја светнува чистачот на чевли на Корзото, само се накашла и ништо не рече.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мајка го погледна зачудено. Сепак, го зеде пликот. Не знаеше што да каже.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Младите премолчуваа, се чудеа, уште не знаеја што е старост, средовечните се потсмеваа, а постарите најчесто во себе си повторуваа: „Арно се рекло, Господе, чувај нѐ од лоша сетнина!“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Она што тогаш го изрече мене ми се допадна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум ни шпион, ни друго, велам, и јас не знам што велам, не смееш накриво да ѝ проговориш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Имам“, рече тој со наведната глава, небаре таа сега ќе го плесне. А не знаеше што значи тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Еден туѓинец, еднаш, знаеш што ми рече?! - Ти си заљубена, затоа си така замислена. Ама заљубена си во самата себе.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сега дури не знам што да правам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во сонот неговото најдлабоко чувство беше чувството на самозалажување, зашто тој всушност знаеше што има зад ѕидот на темнината.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не знае кај да го удри побрзо Мисајлета Ковачот, не знае што да му скрши понапред: дали рака, дали нога, дали вратот да му го скрши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Знаеш, знаеш. – Одговори насмевот на куклата низ растегливоста на двете уснички полуцрвени и тивки како мед – тоа што го мислеше дека не знаеш што зборуваш, само потврдува дека си заљубен до коски.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Зашто дедо Геро многупати знаеше што треба да се стори.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тука се тагува, се жали, се трча зад камионите двапати дневно, се плаче, а ако некој рече нешто што не чини, а никој денес не знае што чини и што не чини, тогаш на огласна табла како што го направиле редот: контра, луд, арамија, плашливец, неранимајко...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Навистина, си изгледам буденброковски во сивото, сомотско куќно палто на татко ми, готов да го отпочнам разоткривањето на возбудливите моменти од семејната хроника, поткрепени со пожолтените фотографии, преполнети полици на библиотеката, заладеното вино во посребрените чаши: Убиството на прадедото Хаџи-Васков, прикажано во вечерашнава верзија со посебен нагласок на величествениот предсмртен гест кон атентаторот, - „Нека ти е простум, синко, ни самиот не знаеш што правиш“, ја тера Ева III, да ме стисне за рацете, а штом минувам на единствената љубовна приказна за Ѓорѓи, непокорниот син на Прокопија и српската учителка, мојата ноќна посетителка, сѐ уште цврсто држејќи ме за рацете, клекнува пред фотелјата и оддолу, ги впива секој збор во ширум отворените очи.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И после не знам што стана...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
БОРИС: Знаеш што си ти? Копиле набиено со хормони. Ти течат од уши.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
- Што седна, вели Јон, сега станавме од седењето. - Не знам што ми е , му велам, не можам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам што ја предизвикува така тврдоглаво безобразно да бега од мене, како од ѓаволот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Осеќаш дека слободата е некаде блиску до тебе и не знаеш што да направиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На Месечината веќе сме биле. Знаеме што има таму.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Бугарите првин се чудат, не знаат што е, се двоумат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Знам што ве мачи”, повтори .
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„А она што имам да го кажам како да не постои во зборови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И потоа како да се окуражија: во ист миг посегнаа и ги позедоа чашите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не знам што да речам; како ќе го најдете вие за мунасип така ќе направиме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- ја прашував, сакајќи да ја наведам да се открива себеси – Во селово скоро да нема книги, освен училишната библиотека, а доколку би имало, не можеш да знаеш што пишува во нив?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
За десетина секунди се најде крај стубелот. Веќе знаеше што бара и што треба да прави.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
На секој од нас знаеше што ќе му се случи.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тешко на тој што не знае што е сиромаштија, вели дедо, оти никогаш не ќе дознае колку е слатко јадењето кога си изгладнет.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А мораш да работиш. Не знаеш што те чека побргу: дали нива да копаш, дали добиток да прибереш, дали опута да вразиш. Не е едно.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ништо не знам што ми зборува Хубер.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По завршувањето на конгресот, Михајло Горачинов ќе ми шепне: — Ништо не знам што се зборуваше, вели, цело време гледав во тебе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тука Ѓорѓија заспиваше, немајќи сили да си ја доврши фантазијата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дури ни луѓето од родот тамошен не знаеја што значи, и нерадо говореа за него.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Сакам да знам нешто повеќе за вас. И сакам да знам што сакате од Рајнер.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Не го пуштам. Да не знам што правам...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
КЕВА: Леле, Томче! Ти не знаеш што зборуваш! И на мајка тоа да го речеш!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Работиме, жнееме, молземе, сириме... Сеното го собравме, лето е па не знаеш што побргу да фатиш.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И јас веќе не знам што да им речам друго. Друго е да е станат снегот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас не знам што да земам побргу и само пушам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дури и сега, кога размислуваше за тоа, не знаеше што се случи непосредно потоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ајдучка трева, штркоцвеќе, див овес, не знам што беше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Знае што е свето на светов, вика.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И озгора ќе врзам трески, трње, за да не видат војниците. За да не знаат што носам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Но што е тоа, што е тоа? Како можам да го сторам, ако не знам што е тоа?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Посебно ми падна в очи онаа негова реченица што ги избриша сите мои сомненија.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Живееја во една од оние улички во кои куќите се толку збутани една во друга, што комшивките знаат што манџа во чија куќа се крчка, кога се подготвува пастел, кога, бурмуелос или алхарос7.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Ниту сум видела, ниту сум чула за самовили и вештерки, за никакви бели мечки, ниту знам што се тоа Ескими!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Да бегаме што побргу, - им велеше Тане на селаните. - Не знаете што значи вулкан.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тој немаше никакви поплаки. Не зборуваше ништо.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа со солта знам што е, вели, тоа е дека многу мислиме на солта, ама пропаѓањето не знам што е, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се жали на ова и на она, на немаштија и на не знам што, а сака повторно да се жени.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Пази! Засега детево да не знае што носи во самарчето.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Знаете што има кажано мојот дедо Јохан за иронијата: таа е зрното сол без кое не би можеле да уживаме во тоа што ни е принесено на трпезата.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сите знаат што има во Собата 101.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И кој знае што ќе направеа ако Пеце не си спомнеше дека еднаш кога добро беше најаден солца, испи неколку зглопци вода, а не десет вакви шишулиња.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тој отаде, јас одаде. И се гледаме така, се срамиме, не знаеш што да проговориш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пеце беше толку лут – не знаеше што да прави.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Јас не знам што му стана нему.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не знам што да пресудам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Девојченцето го зеде парчето и тапо се загледа во него, можеби и не знаејќи што е тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сигурно затоа што тегобата што ја чувствувам е повеќеслојна и јас во сите тие слоеви така што не можам да знам што е што.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Знаев што станува со телото, но, ако нема господ, кај оди душата што го движеше него?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали имавме време за одмор? Не знаевме што е тоа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ние се разликуваме од сите олигархии од минатото по тоа што знаеме што правиме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Тоа е оној мој проблем што на сите ни виси над главите”.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Блазе си му на тој маж. А можеби и не знае што пропушта, си рече.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
— Кога се игра со срце, вели, и телото знае што да прави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оти никој не знае што носи трудницата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Одговори суво: „Ти знаеш што има во Собата 101, Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не знам, не знам што да правам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Веќе знаев што мисли и што треба да ѝ речам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Зошто не објаснуваш поопширно? Ништо не разбрав, од каде сега пак јас да знам што е тоа: полово созревање?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сѐ што правеше Дукле за да ослаби, не помагаше; Кала како да се гордееше што беше толку дебела, што беше реткост, исклучок во селото; при исфрлувања на секое кило од себе, се плашеше да не тргне надолу, па да не знае што да ѝ направи на кожата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Без татко ми Добре, најдобриот човек на светот, понекогаш не знам што правам.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Знаеш што е мажот ти, сега, вели војводата, или не знаеш? - Војник е, велам, а не знам што велам. Што да речеш ќе згрешиш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
СУЛТАНА: Татко ви инаку ве учеше. ЕВТО: Знам што нѐ учеше. Кажи што нѐ научи?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
-Не, немаш право - му се здаде таа на другарот секретар - знаеш што ми рече мој Благоја кога тргна за на фронтот?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А не знам што викам и по кого викам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам што беше поинтересно: деновите или ноќите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Можеби најважното. Впрочем, кој знае дали и економистите знаат што е економијата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
дали тогаш се сети дека жената и детето му останаа во Албанија, не знам што се скрши толку за да стои само заделен, ко забошотен човек, го гледаме ние Радевски, а Апостол Макаровски ни покажува две кабини со врати на заклучување, одете вие во кабините, ни вели и едната ни ја дава мене и на Горачинов, а другата на Оливера Поточка и Манол Форевски, вие сте сепак брачни другари, вели,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Да, ден на... - На овчарите! - викна истиот, кој сакаше да знае што е тоа пролетаријат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
„Добро баба Маре, ќе ја земеме“, ѝ велам и знам што ќе биде следното: „Вода топла има стално, а на езеро ќе переш за дечињата“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Го знам нивното маало, зашто навратував кај мајка му и носев алишта за теснења, поправки и поткусувања и како што ќе влезев во маалото ќе ме пречекаа исти гласови на две жени што везден се довикуваа: - Сара! - ќе викнеше едната - Што е Бела? - ќе прашаше другата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој се чуди, не знае што ми стана.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Најпосле мораше да ги земе парите држејќи ги в раце и не знаејќи што да прави со нив.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Винстон не знаеше што значи тоа, освен дека на еден или на друг начин ќе се оствари.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не знам што беше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еленчиња мои, видов што видов и не видов, се ми е спобркано во главата, па не знам што запомнив, а што сум заборавил.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Јас не знам што е оваа работа, што нѐ заборави детево!...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Политиката е чиста математика – плус и минус, множено и делено, ти давам – ми даваш, ти барам – ми бараш, на крајот победува оној што знае што сака, па бара најмногу, а дава најмалку, особено ако е посилен од другиот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ама, кај Капиштец се возбудија, тргна бабата нанапред, се турка. Нешто се случува, сфатив, ама не знам што.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не знам што му е намигнувањето со очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Не знам што друго да ти кажам. Башка што одиме во Маврово.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Како и да е, важно е само тоа дека тоа не господ знае што означуваше за да не може да биде заменето со друго.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А не знам што да правам со радоста, кај да ја ставам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сепак ти си умирал, ти знаеш што е тоа смрт, раснеше белегот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Винсент Грум,авторот на романот „Форест Гамп“ по кој американскиот режисер, Роберт Земикс го сними истоимениот филм, се прослави по прочуената фраза: „Животот е како кутија со чоколада. Никогаш не знаеш што ќе ти се падне“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Дали му треба нешто? Да знам што да раздавам за душа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Стоев пред вратата со куферот во едната рака и не знаев што да правам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ама, не знаеш што е тоа, ако не си мајка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Жив ми требаш, знаеш што е жив или и ти си од мртвите, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Веќе знаеше што да одговори.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Само што ова не е ручек, туку живот,” реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Пенделеев ми вели: — Знаете што значи да се крене рака на иследник?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Знам дека има некој расцеп во грчката партија по однос на македонското прашање, но не знам што да верувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И тогаш нешто беше се изразила за мене, Ама ако: испревртано време, лошо, болежливо, и не знаеш што правиш. 150
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Којзнае, помисли Винстон ненадејно, тој знае што ќе го прашам.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мартин во првиот момент не знаеше што да прави, беше без волја да заигра, но сепак ја подаде раката кон едно од децата што бегаше тој момент крај него и успеа да го допре.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
— Што сакате, прашувам, иако знам што сакаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го гледав зачудено и не знаев што да му одговорам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И кога ја најдов, не знам што стана со мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знаеше што е тоа што го натера да го истури овој порој од ѓубре.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И јас не знам што беше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од стабилна особа која имаше став за сѐ и знаеше што сака, станав шалабајзер што никој не го сфаќа озбилно.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Што би напишал за мене? Би сакал да знам што би напишал?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
ТОМЧЕ: Од љубовта нема поголема маѓија и мака...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Се удирам во нешто, ама не знам што е. Човек ли е, дрво ли е, добиче ли е? А пука и земјата и небото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас не знам што прави ноќе, ама сега видов дека само кога јаде, не држи цигара в уста.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
О, да знаев што ќе видам!...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никој во анот не знаеше што редеше Панде.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Поправо, сѐ ни текнува одеднаш и не знаеме што да прашаме побргу.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Денес не знаеш што останало и на нас наше, вели и му ја трга од уста дојката на детето, го легнува да спие.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам што да ѝ речам, вели, ништо не ми текнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не сум глупава, знам што се приоритети.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кога навистина ќе навлезеш во суштината на релативноста на нештата, ќе знаеш што можеш да очекуваш.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)