земе (гл.) - празен (прид.)

Се сети како се штрекна од неочекуваноста на лесниот допир со кој тој ја погали раката на мајка му кога таа сакаше да го земе празниот филџан од пред него.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
— Ами, поседете си бегу, оти толку рано ќе си ојте? — запна и Бојана да го задржува, ама Колобан и чкрапна со окото и таа ја зеде празната чаша на послужавникот и му ја подаде белата рака на бегот, на која светкаше на ламбата бела, сребрена гривна со три жолти черечиња подресена.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Ти да не си ми ја зела празната касета?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Азра стана од столот, ја префрли преполнетата пепелница на соседната маса, а оттаму зеде празна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ќе те убијам, да знаеш! – ми се закани тој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)