земе (гл.) - за (предл.)

Историски создадените алфабети влегуваат во кругот токму на овој тип на писмо, иако во нив честопати се набљудува имплицитна реализација на фонолошкиот принцип и фиксирање во писмото на оние фонетски разлики кои имаат функционално значење.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Компаративното изучување на разните стари алфабетски системи на писмо ја реконструира типологијата на настанокот на писмото и дава општа слика на процесот на создавањето на алфабетскиот систем на писмо врз основа на систем на писмо- прототип, што е земен за пример и што служи како модел за новосоздаденото писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Судот, земајќи ги предвид сите околности, според свое [слободно] убедување ќе оцени дали ќе го земе за признаен или оспорен фактот што странката првин го признала, а потоа наполно или делумно го одрекла или го ограничила признавањето со додавање на други факти.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Не треба да се докажуваат фактите што странката ги признала пред судот во текот на парницата – но судот може да нареди да се докажуваат и вакви [неспорни] факти, ако смета дека странката со нивното 159 признавање оди кон тоа да располага со барање со кое не може да располага.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
- Напролет пак ќе го видиме! - ѝ рече тој и ја зеде за раката.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Бидејќи турските посестрими имаа бонлук накити, Јован и Толе и влегоа една ноќ на Велика Рошкова во Полчишта, посестримата на Селимбег од Прилеп, и ѝ го дигнаа сиот накит, та можеа да проживеат цела година од парите што ги зедоа за него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако не зло, јас не можам да земам за зло, ако зло, тогаш ич не кажуј.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Натпреварот, како што гледате, продолжува, опуштањето и млитавоста се дозволени при вакво водство, а сетики не се земаат за големо зло и честите буричкања по сеќавањето како минатото да е сегашност и како спомените да се за најаска, а нам на Македонците, најголема најаска уште ни е меѓусебната пизма и само таа нѐ надживува сите нас.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Беше Голема света Богородица. Ова време. Јас се надевам стројниците да ми бидат од Панда, а тие да ти бидат од Горнени, „е ме барале да ме земат за невеста!
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
АНА: Ама селанец си, да ти текнеше да земеш за семе!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
И еве што напишав: Да земеме за пример само еден фрагмент од бабарскиот обичај денес.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Да го земеме за пример веќе спомнатиот расказ Ноќта спроти Св. Никола, кој не случајно се наоѓа на почетокот од книгава.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Од срам, или од жал, не ѝ рекоа дека Јован нивни се потурчил, туку дека го зеле во војска и дека кога ќе се врати бездруго ќе ја повика неа за да ја земе за невеста.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Го нарекоа Али Ахмед, ги зеде за жени Мунивер, единствената ќерка на Мусли бег, и жената на Арслан бег, некоја потурчена Гркинка, и заедно со нив, за да биде што подалеку од Дамческите, зашто можеа да го убијат за одмазда, се пресели во битолското село Чаирлија, таму да господари со чифлигот што му беше ветен на Арслан бега.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кому би му зеле за зло ако на тоа недоверливо одмавне со главата?...“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Затоа, си земав за право да го сметам празниот балкон за свој.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Како што се оддалечуваше од куќата, гневот и омрзата сѐ повеќе му растеа во него, зашто токму кога имаше намера да се зближи што повеќе со неа, дури да ја земе за жена, го откри нејзиното неверство; виде дека неговото отсуство во текот на неделата таа го делела со друг.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Или навреме се плашиш еден ден имотов да не се земе за некој тимар, за оние што им ги даваат за служење во турската војска?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ако тој се разведе и ја земе за законска жена, - и нејзино.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во Чикаго имаше една анкета што се направи меѓу луѓето што сакаа да се женат: им дадоа фотографии на разни жени за да си одберат која би сакале да ја земат за жена.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
— Санким сега ти е севте. Шо зимаше за нашите, ќе земиш и за воа, и воа е наше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Затоа ги молам сите живи а на умрените — нивните потомци, да не го земаат за зло и навреда ако се прикажани како негативни личности.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Да ја земеме за пример малата фиока, која столарот ја направи за потребите на некое домаќинство.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Проверката на пиротехничарот не може да се земе за целосна, зашто тој во овие три дена испука само три мини за да провери, како и по три мини за другите две куќи - а Танаил само за еден ден испукува толку мини.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Најпосле нашол некој младич кој по сѐ му личел на ангел: бил личен, убав и со чиста душа. И го зел за модел.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Добро“, ѝ рече конечно. „Ќе те земам за жена, но само ако ми кажеш од кого ти е детето!“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ме зеде за потаму. Ми отклучи нова ќелија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оценките варирале меѓу 35 - цифра дадена од страна на валијата, и повеќе од 300, што треба да се земе за точна доколку би им се верувало на повеќемина Европејци, главно Германци и Австријци што живееле во западните делови на градот, каде што живеело егзархиското население.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)