земе (гл.) - царство (имн.)

Јас бев најпрвиот богат, најголемиот цар, а дојде времето едно дете да ме падне и да ми го земе царството.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Децата растеле. Царевиот син, кој бил со чергарите чувал говеда и постојано се качувал на еден висок камен и си зборувал: „Колку е убаво ова поле да се води војна на него.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Имал, сѐ душа што му сакала, само немал свое дете.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)