По неколку дена, отако се дозна дека брат ми Спиро отиде во партизани, дојдоа монархофашистите од Лерин и ги зедоа татко ми, мајка ми и снаата, трудна шести или седми месец, брат ми Ѓорѓи и брат ми Јане.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Марија знаеше веќе неколку месеци за Карл... дека го зел татко му...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
А чупалето, и тоа навистина беше небаре царско, небаре вистинско цариче, сето облечено во коприна и бело на лице, го остави кај нив, за ако не се врател да си го земе татко ѝ, тие да го пораснат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Татко ми беше многу фер човек, кога дозна дека татко ѝ на стрина ми работел кај еден Србин, тој ѝ рече на стрина ми: Да одиш да си го земеш татко ти, тој е стар човек и да си го гледаш тука, има за сите леб.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)