земе (гл.) - прстен (имн.)

Ако се противиш и сосе прст ќе ти го земат прстенот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Откако го зеде прстенот, Мискарица ја прегрна Аспасија и ѝ прошепоти: - Слушај: наместо Викторија, утре во градината, крај брегот, на ѓерѓефот ќе влезе сестра ти Атина...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Филозофот ги зеде прстенот и книгата, се поклони, се прекрсти и излезе.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)