Ја оттурна својата порција настрана, го зеде парчето леб во едната деликатна рака, сирењето во другата и се наднесе над масата за да може да зборува без да вика.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тага ми го стисна грлото. Го гледав малото неподвижно кученце и не можев да верувам дека утре не ќе можам да го поделам со него кришум земеното парче леб.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
По некое време, Томаица скокна, зема парче хартија и почна да пишува.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Газеа по гнилите прагови, наведнувајќи се повремено за да земат парче одамна фрлена жица, рѓосан шраф или некој друг фрлен и заборавен предмет.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Девојченцето го зеде парчето и тапо се загледа во него, можеби и не знаејќи што е тоа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Зедов парче јаглен и повлеков неколку линии по белиот ѕид.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
За мародерство и најмал белег на недисциплина, за обид да се земе парче леб од куќа на селанец, за недостаток на дури и на една порција за некој од борците се одеше под ѕид.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)