земе (гл.) - игла (имн.)

Нè викна кај неа и зеде игла и конец.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Нѐ викна кај неа и зеде игла и конец.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ги стави иглата и конецот помеѓу својот и мојот поглед.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Трајче седна. Бабата му даде да руча зелниче, а чичко Тале зеде игла и конец и излезе надвор.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Рајнер отиде до еден од аглите, се наведна, ја спушти раката и од подот зеде игла во која беше вденат црвен конец.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А јас сум седнала онака настрана, сум зела игли и јаток и си плетам со рацете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така таа ни рече: - Земете игли, па таму каде што ќе одите ќе има волна за влачење и предено за плетење.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)