земе (гл.) - таа (зам.)

— Море, мајчето негово јас, кога ќе a зема таа кучка шо го лижеше него четири години и шо ќе го лиже и после, токо чекај!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Меѓутоа, трогнат од широкоградоста на постарите браќа, кои заради заедничкото дело биле готови да се откажат од најмилото на светот, најпосле и тој попуштил и ветил дека ќе молчи таа ноќ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Моја жалба ете мина, оти либе од туѓина венчан прстен ми донесе, ќе ме земе таа есен.
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Утре в зори ќе ја земеме таа што ќе дојде да ни донесе храна, и неа ќе ја заѕидаме во темелите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Не, не зема таа, - рече Коле.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Се мислел, се мислел - продожи Ѕвезда - и ја зел таа погачата од кал, ја исплескал, ја испескал и направил од неа топка како грутките што им ги даваме на кучињата. Ама голема...
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)