зема (гл.) - и (сврз.)

Земаа и двајцата да удираат по шофершајбна.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Барџотис ја зема и — фрпа, фрпа — така неотворена, ја искинува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога Трајан го крена и го гушна, Маруш му рече: „Ете, внучко Трајане, го нема веќе Висара... Го нема веќе да го земаш и да го шеташ по езерото...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Што не земаш и ти? - го прашав. - Па да бидеме многу богати?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Како што матната вода течеше и се впиваше сѐ подлабоко и подлабоко во теписонот, тетка ми панично притискаше со одзатнувалката во шолјата и наизменично викаше „аааах!“ и „ииии“, земајќи и испуштајќи воздух.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Едно фино саботно утро, стана Ѓорѓија и се сети дека балконот му е преполн со смрдливи кеси ѓубре.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
ФЕЗЛИЕВ: (Отпрвин е изненаден од појавата на шишето пред него, потоа диво, како некој да ќе му го грабне, го зема и скоро го сокрива во себе.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
(Се смее. Се враќа до фотелјата преку која му е префрлено палтото, го зема и трга во собата на Неда.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ИВАН: Да. Еве ги во мантилот. (Оди, ги зема и му ги подава на Луков.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЛУКОВ: (Го зема и го проверува. Откако ќе го откочи, го сокрива под палтото.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Да ме земаше и мене. – Белки танцот со грофот Чано не ти беше еднинствениот? – Може така да се рече.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Некои офицери ќе се опијанат и ќе одат по селата со војниците, ќе крадат, ќе земаат и ќе напаствуваат жени. Жените ќе се драскаат со војниците, ќе припискуваат. 139
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)