Сѐ ќе згреши во броењето и –ништо.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Но таа никогаш не згреши во своите читања на знаците.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Како болен од рак кој сè уште не чувствува болки, па сосема свесно го негира постоењето на болеста и се убедува дека лекарите згрешиле во дијагнозата, без да знае дека болката е само последната, конечната фаза на смртта која тој веќе ја живее.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Иако го почитувам Меклуан, ми беше дури и пријател, сепак верувам дека тој потполно згреши во своето идилично третирање на телевизијата.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сите кога му навалија, леле мори мајко, како којзнае колку да им згрешило во животот: корнат, тегнат, влечат, черечат на сите страни, кој за што побрзо се фати.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Дека тие згрешиле во проценката!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Да умреше во мојата прегратка. Покрај мене. До мене.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
- Мајката, значи мора да имам нешто згрешено во правењето, вели татко, мора да сум погрешил нешто во правењето, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Околу еден месец откако ја завршив книгата, излезе еден напис во Esquire.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Можеби сум згрешил во спелувањето на вистинската мозочна хемикалија.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Мислам дека се викаше „хемија на желбата“.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)