Само што беа згаснати малкуте светилки во домот, сите гласови молкнаа. Беше глуво, пусто, темница.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Течеше малку питка вода додека стигна врелата, па колку-толку пивнав и ја згаснав малку пеколната жед за да имам резерва во себе за наредниот ден, до првата чешма на патот што не можеше да биде ставена под контрола.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)