По неколку месеци, откако го заборави ќотекот, започна да зборува низ селото, да кажува за ѓаволот, за натемагото.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
- Тина, сѐ ќе биде добро, верувај му на татко ти, - ми зборуваше низ солзите, тивко, со страв да не се разбуди Ели и да не ја уплашиме.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сакав да ја опишам таа реалност со навестување преку нешто друго. Да зборувам низ метафора.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јас сум виновен. Другпат не те оставам сам, - зборуваше низ солзи добриот старец. ***
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)