ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Така се зборува во Мелбурн. Велат, бизнис. Ју ноу?“

Изгледаше дека кога станал утрото, добил некоја идеја, а остатокот од денот го поминуваше развивајќи ја - тогаш, на пример, застануваше по еден час и штом пак почнуваше да говори, тоа сигурно беше додаток на развојот на неговата идеја или нејзино расветлување од некоја друга страна, секако, без оглед што сте зборувале во меѓувреме.

Неговиот начин на размислување беше крајно систематичен.

Демек, оттогаш кинисала скапијата и дека врз таквите призори од минатото се издигаат новите светски кризи и неизвесната иднина.

Ех, уште многу нешта се зборуваат во Фиренца за Микеланѓело, а тој ладнокрвно си се пикнал самиот во себе и во тишината на Санта Кроче се мачи да им ја остави на идните поколенија тајната за оживување на мермерот.

Како мислиш „немирен сон”? - Па блада, зборува во сон.

Воопшто му се чудам на тој свет: што сѐ луѓето не измислија за да се прослават - тоа е потполно несфатливо!

-Што е, е - кој би знаел зошто зборувате во истото време додека Сухов упорно ве влече кон соседниот гроб.

Женските ликови им биле корисни на машките автори.

Но, има и конкретни историски причини зошто машката геј-култура постојано ги посрамува сопствените припадници, зошто секоја наредна геј-генерација бескрајно го повторува одрекувањето на претходната геј-генерација од геј-културата, зошто секогаш излегува дека самата геј-култура е – понекогаш според помладите геј-мажи и секогаш според оние што зборуваат во нивно име – исклучиво сопственост на постарите момци, на кралиците, на луѓето што на овој или на оној начин едноставно ја надминале: накратко, на другите, особено на другите чиешто стварно или замислено прифаќање на геј-културата секогаш на крајот ги прави да изгледаат и женствено и архаично.

Барем до времето на Русо и на Гете, кога мажите почнале да им ја преземаат на жените работата со еротскиот субјективитет и кога почнале да пишуваат за машките сексуални сензибилитети кај себе или кај машките ликови, жените биле претпочитаниот медиум за претставување на страсна емоција.

На таквите автори им овозможувале да напишат страсни сцени и да ѝ дадат глас на хиперболичната емоција без да мораат да зборуваат во свое име.

Во паузата зборовите изникнуваат од пукнатинките на неизговореното: „И за што се зборува во филмот?

Еден ден со братучед ми Коте, си рековме доста ни е веќе од оваа добрина за која афежитките на чело со некоја си Вера, како главна, зборуваа во Герман и по сите други села и решивме: се враќаме во Герман.

Така му зборувал во сонот лично Сотоната на најмудриот, иако тој беше по својот умјаз најдалечен од Бога.

Од дотука реченото се гледа: прво, оти ако по нашите сегашни етнографски сфаќања на Балканскиот Полуостров, особено на централниот и југоисточниот негов дел, т.е. во денешна Србија, Бугарија, Тракија и Македонија имало и има само две словенски етнографски единици – српски и бугарски народ, тогаш тоа уште не значи дека нема, немало и не може да има друга словенска единица, а напротив, дека нејзиното постоење е во пределите на возможното и на реалноста; второ, дека во Македонија нема две јужнословенски народности – српска и бугарска, а напротив дека во неа има само една народност со свои особини, коишто или претставуваат нешто оригинално што се нема ни кај Србите ни кај Бугарите, како што е, да речеме, со многу особини на македонските наречја, или нешто што се има и кај Бугарите и кај Србите или коешто се има само кај Македонците по краиштата на нивната татковина и кај Србите, или пак по нив и кај Бугарите, и дека од тие особини на Македонците, како дел од словенската група народи, најмногубројни, најраспространети, заеднички за сите Македонци, значи и најважни се тие особини со кои Македонците се одличуваат од другите словенски народи: по нив Македонците фактички составуваат одделна и самобитна словенска народност, иако за неа денеска не се зборува во науката и во секојдневниот разговор; трето, дека причината за тоа игнорирање и затемнување на постоењето на македонската народност се крие во постоењето на името „Бугари” во Македонија во етнографско значење и во експлоатирањето со него од страна на Бугарите.

Така братче, - му зборуваше во себе, - ти побара од мене стреа и јас ти ја дадов. А сега приближи се малку, што си се собрало таму?

Добри сте ми, им зборуваше во себе.

Денес ќе се гриземе, ѝ зборуваше во себе, онака заздишан и безгласен, на сета таа глува скаменета шума околу себе.

Понекогаш знаеше да зборува во ребуси загадочно, но мудро, со пауза.

Тој поп, се зборуваше во полјанските села, бил многу поган со тие што не сакале да се посрбат.

За да одговориме на вашите факти вие треба да ни објасните до каде, имено, се простираат вашите етнографски граници на југ и кои места влегуваат во границите на вашата Стара Србија, зашто според нашите етнографски и географски знаења, фактите, кои вие ги набројувате, повеќе зборуваат во наша корист, т.е. не дека егзархијата ги изнасилува Србите за да го примат бугаризмот туку дека вие и вашата влада го правите тоа со бугарскиот елемент во Македонија.

Измислил специјален начин на измачување и сам го крстил Српско покрстување на Бугараши.

Си мислам: некое дете си зборува во сонот.

Тоа што Александар, неколку пати ја имаше видено Билјана со црни наочари во тмурни есенски денови, зборуваше во прилог на тоа дека не се работи само за злобни фантазии на врснички на Билјана кои не успеале толку добро да се вдомат.

Тој си го избакнал детето во лулката, нежно ја прегрнал саканата, и таа цела ноќ го слушала како ѝ липа врз градите.

Арно ама, тој имал една маана: често зборувал во сон.

Значи, моите чувства, зборувам во алегорија, си останаа неискажани.

Понекогаш ја сонува како му шепоти на увото тивко, нежно, мило, возбудливо, исто онака како што му зборуваше во Прага, а понекогаш гласот го здружуваше со здебелениот глас на Стела, но не му шепотат, ами му пеат тажни песни облечени во црно како калуѓерки; му пеат како на гроб, како да му дошле на погреб.

Угро-финската фамилија е претставена со унгарскиот јазик, кој се зборува во Трансилванија и во Војводина.

За нив многу се зборува во градот.

А еве што било напишано во врска со настанот во еден угледен лондонски неделник: Харолд (името на детето), кој живее со своите родители близу Лондон, по една сериозна повреда, целосно го изгубил сеќавањето и моќта да зборува во период подолг од еден месец.

Понекогаш човек зборува во шифри, вели тој.

Заборави да му се пофали на чичкото дека татко им е мајстор, најмајстор, дека може сѐ да поправи, дури и гласовите на луѓето што зборуваат во кутиите, ама си има човекот некоја болка во мевот или во срцето, така вели, е неа ја лекува понекогаш со ракија, ама не, не, не се опива.

Тој зборува во името на сите оние други: другите ние кои ги продол­жуваат нашите други приказни во тие други универзуми.

„Таа не може да ја замисли. Тој нека си зборува во свое име.”

Си велиш, амнезијата е смрт, имаш зазор од неа и зборуваш, зборуваш во себеси, немо, гласно само да не мислиш на смртта - зборувањето е илузија на живот.

Нашиот став е јасно набележан: да се помагаат сите оние елементи што се борат против непријателот, а политичката ситуација има да ја реши самиот народ по војната.

Не можејќи да дојдат до солуција која би ги задоволила сите, американскиот министер Стетиниус сугерирал тоа прашање да биде разгледано во дискусијата на министрите за надворешни работи во Москва по одржувањето на Конференцијата.

Тоа не е точно, истакна Дан, и ние не ја овластивме Англиската влада да зборува во наше име.

Тој, на 13 март 1944 година, го известил Пуриќ дека конгресменот Безби зборувал во Конгресот на САД, предупредувајќи ги членовите на ова претставничко тело дека е важно американскиот народ и Владата да слушнат кој е Михаиловиќ пред да се донесе одлуката во Лондон што „може фатално да ѝ наштети на неговата извонредна работа, која од почетокот им користи на сојузниците“.

Реакцијата на Молотов била дека тој не може да зборува во име на Југославија и Бугарија.

Истовремено конгресменот остро зборувал и против Луис Адамиќ, сметајќи дека тој е крив што американската јавност погрешно е известена за Михаиловиќ. 116 Кон крајот на септември 1943 година владата на Божидар Пуриќ од Лондон се пресели во Каиро, а го напушти на 9 март 1944 година. 118 Ла Гвардија во американската јавност беше познат како политичар со напредни идеи, на кој социјалистичките и комунистичките идеи не му беа непознати.

Ти велам, команданте, лошо се зборува во рововите.

За душата уште се зборуваше во нашето бегалско семејство, а тоа често се случуваше, кога денот ќе осамнеше со абер од другата страна на границата, кој најчесто, ако не и секогаш, во тоа клето време на сталинизмот значеше исчезнување на близок.

Тој овде е како глас на татко, кој ја создал библиотеката.

Хермес Трисмегист зборувал во перо „променлив број книги...“

Филмот веќе почнуваше, а јас не стигнав да ја прашам каков е, за што ќе се зборува во него, дали е смешен, страшен, или со тепачки, како што јас ги нарекувам моите најомилени филмови.

За што ќе се зборува во тој твој роман?

Мили мои, си зборува во себе, и оваа зима ќе ја поминеме во подрумчето на баба Петра! Оваа прошетка можеби е последна.