зборува (гл.) - себе (зам.)

Таа се извлече од својата обвивка и погледна настрана нудејќи ми го својот извонреден благороднички профил.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Една ноќ, додека лежевме испреплетени во големата бела тврдина на нејзиниот кревет, ја симнав пластичната капуљача и ја прашав дали било кога ќе ми верува толку за да водиме љубов на начин познат со столетија, сирово и незаштитено.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Полека, си зборував себе. Сѐ во свое време.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)