зачекори (гл.) - низ (предл.)

По Пазарџиски Пат, кој на Алилово ја премостува Алинска Река, за неколку километри понасевер, одејќи низ веселечкиот синор и паралелно со железничката линија, откако ќе ја прегази неа, да се префрли во кадиниоселскиот, за потоа одејќи низ него и пак паралелно со железничката линија и право на север, нешто пред Галичани, газејќи низ Галичка Река да се протне под неа и за, најпосле, припазувајќи се од кучињата, додека минува низ селото, горе над него, веднаш над железничката станица Галичани, односно да ја прегази железинчата линија и да зачекори низ прилепските тутунови полиња, се стигнува, сè така завјасан, на пазар во Прилеп.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се симна од столчето што го користеше за да може да погледне низ решетките надвор и бавно зачекори низ затворската соба, движејќи се до вратата и назад, до под квадратот нареден в долж и в шир со железни шипки, и пак до вратата, и пак назад.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Полека, внимавајќи да не шушка со лисјата, Цепенко зачекори низ царевката и се добра до големиот густеж од капини испречен на самата меѓа - меѓу нивата и патот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Одеднаш почувствува бодеж во слабината, се фати за стомакот, а тоа беше доволно да се ослободи од сликата со човекот седнат на клупата, и пак бавно да зачекори низ затворската соба, движејќи се до вратата и назад, до под решетката, и пак до вратата, и пак назад.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сакаше повторно со кренато чело да зачекори низ кумановските сокаци, безгрижно да се препушти на младоста и убавините со кои беше дарувана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Кога Сане ќе стане од ковчегот и ќе зачекори низ воздухот, кон своето успение, авторот ќе се запраша: „Му ги одврза ли Господ нозете на Санета од земјата, му ја пресече ли ортомата со која беше зајамчен за неа...“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Чичо Никола одеше на лов. Тој зачекори низ дворот огледувајќи се наоколу, да види дали го гледаат.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)