Не, не!... Очајно затресе со главата Аргир.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На крај, кога ќе ги исцрпеше сите прашања, жалосно ќе затресеше со глава. - Седни. Петка од сѐ. Единица само од предметов.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Една бомба. Затресе со главата. Една граната на право место, во право време....
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Ех... Затресе со главата тој, воздивна и се сви уште повеќе над иглата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)