затвори (гл.) - врата (имн.)

Пред авионот персиските дипломати чекаат да влезе Мими прва, но таа долго се проштева, се целива и се качува последна пред да се затвори вратата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Бабата Стаќа се направи да не разбра што бараат, та тивко одговори: — Не се тука машките, ефенди, не се тука, утре ќе си дојдат од колибата, — и сакаше да ја затвори вратата од племната, — но еден што разбираше по нешто македонски ја кладе ногата на прагот, ја задржа вратата и ѝ се овргали на старата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ама, шо ќе биде ваа твоа болес, Мишо, секоа вечер се нова? — ја праша една вечер откако ја затвори вратата и си седна како секогаш крај неа на постелата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Како сте? Се радувам јас. - Ако го барате мажот ми, отидете утре во канцеларијата, тој таму прима - се одѕва таа мрзливо и гледам се готви да ја затвори вратата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Почекај ме овде, - ги исправи веѓите Горда поземајќи го подарокот од неговата рака и веднаш, штом ја затвори вратата зад него, го одвитка и виде долго шише бело вино.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Убаво ја затвори вратата и се прибра во колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Елена ги виде уште кога дојдоа, но се пикна во плевната, ја затвори вратата, легна врз сеното и го зеде дневникот в раце. Беше лута и навредена.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
На кучката ѝ даде поголемо парче сланина, да се засити за подолго време, па ја затвори вратата и без желба за што и да било, освен за лежење, без сила да се помрдне, се спростре на леглото.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Му одговори ледена тишина. Ја затвори вратата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нема ли - здравје, ќе видиме... - рече па ја затвори вратата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Добра вечер, му вели на Јосифа, а потоа свртувајќи се спрема Максима, кој ја затвори вратата и со пиштолот в раце остана да стои зад него, вели Некој дојде во Потковицата, по Градишки Пат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Да му ја затвориме вратата и да го плашиме.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Токму така рече, но Фисот му влепи една шлаканица и ја затвори вратата, а Земанек, таа курва, тоа добиче селско, не влезе повеќе.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Потоа со еден скок се оддалечи од собата и тивко ја затвори вратата зад себе.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Уште пред да ја затворам вратата од собата чув како Вера го праша тато: - Жената што ја сретнав на вратата, која пред малку излезе од кај нас, сигурно е некоја роднина што не ја познавам. Некако чудно изгледаше, страшно налутена.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Но полека се изморивме од славата и решивме да ја затвориме вратата од нашиот дом.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Слугинката умре и бидејќи не можевме да најдеме друга, ѝ се посветивме на исхраната и грижата за семејството.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се разбира, децата пораснаа и се отселија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Едното дете живееше во шпанија со љубовникот, другото студираше на еден познат универзитет на Источниот брег.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој не ѝ рече ништо. Таа полека излезе и зад себе ја затвори вратата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
НЕДА: Таа доаѓа сама и јас не сум во состојба и без причини да ѝ ја затворам вратата и да ја терам...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Понекогаш ќе го прашаше питропот Танаско: „До каде си, Арилко? Ќе завршиш ли скоро?“ Тој ќе одговореше: „Господ знае, Танаско“ и ќе ја затвореше вратата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Добро“, рече пред да ја затвори вратата зад себе. „Ќе го разбереш и самиот она што сакав да ти го кажам.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се обидел да ја задржи со насмевка на бескрајни желби. Таков го оставила кога ја затворила вратата зад себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не ми се закануваше. Можеби се лутеше на себе што ме остава навреден и понижен, можеби ја сожалуваше недозреаната младост во мене.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Молчел, што можел да ѝ каже. Таа се наведнала и го зела нарамникот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Времето нека биде сведок кој на кого пред нос му затвори врата. Кој беше вера, а кој невера!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Овде не живее никаква Рада. - само одмавна со главата и речиси пред носот му ја затвори вратата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Без збор ја затвори вратата. Ова беше крај на една промашена врска.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Бела имаше 29 години, а Јанос Лазар 31 година кога ја затворија вратата и почнаа да гледаат телевизија.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тие свечени и тапи, налик еден на друг како шумски стебла, ја затворија вратата и го заклучија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сега, во едно напрегање, не можеше да ја совлада трепетливоста на зглобовите на своите остри коленца. „Шибај сам“, му рече Отец Симеон и тој сега, кога ја виде касата, претпазливо ја затвори вратата зад себе и зачекори.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Само што се затвори вратата зад неа, О'Брајан како да заборави на нејзиното постоење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но истовремено во градите потчувствува стрежење од некој страв: неговиот „швалерски“ неуспех би му ги затворил вратите на оваа за него толку важна институција за неодредено долго време.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Повторно ја затвори вратата и влезе во просторијата на десната страна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Влезе. Полека ја затвори вратата на крчмата и се присобра во еден агол.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Го пропушти да влезе, а тој, надвадувајќи ги своите мртви нозе, ја повлече со себе и ја затвори вратата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тогаш ги затворија вратите и повторно се зачу гигантскиот звук на дождот што лееше, во тони и лавини, насекаде и засекогаш.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тие се набележани во упатството што треба да пристигне! - им довикна таа пред да ја затвори вратата!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сега повторно слушам како по терацото на ходникот стружат нејзините влечки.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ги затворија вратите од вагоните. Локомотивата свирна и тргнавме по шините по кои јас појдов пеш.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Пројуривме низ неа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Таа колебливо се насмевна, ја зеде тепсијата, се заблагодари и ја затвори вратата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ѓорѓија се свести и си ги излижа забите.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кристина рече „пис!“ уште неколкупати, ја затвори вратата и сета зацрвенета од возбуда седна до татко ѝ и таа да ги гледа вестите, како да е возрасна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ми требаа неколку минути офкање и стенкање за да се разбудам обвиткан во ужасна смрдеа, како што претпоставив, од сопствените гасови, и со уште позагрижувачки болки во стомакот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ја затвори вратата и седна на каучот, овојпат сам. Музиката на Сати заврши.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Во мугри предавство прати, на Еденот, немилосрдно, за сите нас, не остави, затвори врати.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Таа ја затвори вратата, излегувајќи тивко.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Знаеш што, Молња? - дофрли Абраш пред да ја затвори вратата од лифот, - можеби и не е толку одвратно да се има родители...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Воопшто не се посомневав, поседовме уште малку, па бидејќи бев уморна, си реков дека ќе спијам и ништо нема да му речам или да го прашам зошто е тука во Кичево.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Се раскомотив малку и се покрив. Барав нежно да ми пријде, а тој ја затвори вратата, ја заклучи и го зеде клучот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога се испразни големата одаја на уќуматот и кога гавазот ја затвори вратата, Мехмед-паша божем смекнато му се заврте на Ибн Пајко: „Бак бурда, ибн Пајко ефенди!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)